هزينه هاي سلامت و اميد به زندگي در كشورهاي اسلامي

اميد به زندگي، از جمله شاخص هاي مهمي است كه نه تنها خود متاثر از مولفه هاي متعددي مي باشد، بلكه بيانگر وضعيت فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي هر جامعه نيز مي باشد. اميد به زندگي در بدو تولد، معرف متوسط سال هايي است كه يك نوزاد به دنيا آمده و عمر خواهد كرد. مقاله حاضر با استفاده از روش رگرسيوني با رويكرد داده هاي تركيبي به بررسي هزينه هاي صرف شده سلامت بر اميد به زندگي در كشورهاي اسلامي مي پردازد. داده هاي اين مطالعه مربوط به 39 كشور منتخب اسلامي مي باشد. بر اساس تقسيم بندي پايگاه اطلاعات بانك جهاني اين كشورها به دو گروه كشورهاي درآمد سرانه بالا و درآمد سرانه پايين تفكيك شده اند. داده ها و اطلاعات از پايگاه اطلاعات بانك جهاني و سازمان بهداشت جهاني، استخراج شده است و دوره زماني مورد بررسي از سال 2013- 1995 مي باشد. نتايج حاصل از تخمين درهر دو گروه كشورها عليرغم تئوري اقتصادي، بيانگر رابطه منفي بين متغير اميد به زندگي و مخارج بهداشتي افراد مي باشد. مخارج بهداشتي دولت، در كشورهاي با درآمد سرانه بالا رابطه مثبت و در گروه كشورهاي با درآمد سرانه پايين رابطه منفي با متغير اميد به زندگي دارد. هم چنين رابطه مثبت بين متغير اميد به زندگي با هر يك از متغيرهاي آموزش، بهبود منابع آبي و درآمد ملي سرانه برقرار است.