بررسي عوامل موثر بر انجام بهداشت دست دركاركنان پرستاري و مامايي بيمارستان آتيه همدان با استفاده از مدل رفتار برنامه ريزي شده درسال 1393

Assessing the effective factors on hand hygiene using Planned Behavior Model among nursing and midwifery staff in Atea hospital of Hamadan in 2015

زمینه و هدف:با توجه به اهمیت بهداشت دست در پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی  و نتایج تحقیقات كه بیانگر  انجام بهداشت دست در سطح پایینی می باشد . این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر انجام بهداشت دست دركاركنان پرستاری و مامایی بیمارستان آتیه همدان با استفاده از مدل رفتار برنامه ریزی شده انجام شد. مواد و روش ها  : این پژوهش یك مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود كه كلیه كاركنان پرستاری و مامایی بیمارستان آتیه به صورت سرشماری انتخاب وازنظرانجام بهداشت دست موردمشاهده قرار گرفتند  و پرسشنامه مدل رفتار برنامه ریزی شده راتكمیل نمودند .در تجزیه و تحلیل داده ها از روش های اماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج: از 154  نفر كاركنان تحت مطالعه 31نفر (1/21%)بهداشت دست را بالاتر ار حد متوسط و 123 نفر (9/79%) كمتر از حد متوسط انجام می دادند . بهداشت دست  پس از تماس با محیط بیمار (3/12%)وقبل از اقدام آسپتیك (13%)در كمترین میزان بود.میزان آگاهی (84%)و نگرش(4/90%)كاركنان به انجام  بهداشت دست بالا بود ولیكن میزان كنترل درك شده كاركنان (35/53%)در سطح پایینی قرار داشت وبین كنترل درك شده و انجام بهداشت دست و نیز بین هنجارهای ذهنی و انجام بهداشت دست رابطه معنی دار وجود داشت(05/ 0> p). نتیجه گیری:داشتن آگاهی و نگرش كاركنان در انجام بهداشت دست به تنهایی كافی نمی باشد .در كنار آموزش كاركنان  ،آموزش  مسئولین  بیمارستان  ، پزشكان و  ایجاد بستر مناسب و رفع موانع برای عملی شدن رفتار بهداشت دست لازم می باشد.

Background: Considering the importance of hand hygiene in nosocomial infections prevention and the low outcomes of performed researches in hand hygiene, this study aimed at assessing the effective factors on hand hygiene using planned behavior model among nursing and midwifery staff in atea hospital of Hamadan in 2015. Materials and Methods: This study was a descriptive and cross-sectional study in which all nursing and midwifery staff of the Atea hospital selected through census sampling. Hand hygiene behavior was observed and all participants filled out a questionnaire based on Planned Behavior Model. Data was analyzed   using descriptive and inferential statistics. Results: only 31 participants (21.1%) had hand hygiene behavior higher than average and 123 (79.9%) had lower than average. Hand hygiene was in the lowest rate, 21.3% and 13% after patient contact and prior to action aseptic respectively.  Knowledge (84%) and attitude (90.4%) about hand hygiene was high, but the level of perceived control, (53.35%) was at the low level. Also, there were significant statistical differences between perceived control and hand hygiene between subjective norms and hand hygiene (p<0.05). Conclusions: The knowledge and attitude to adopt hand hygiene behavior is not enough alone. Along with staff training, it is necessary to have hospital managers and physicians training, providing appropriate context and omitting barriers to have suitable hand hygiene behavior in practice.