ارزيابي روشهاي تحليل بارشهاي كوتاه مدت (مطالعه موردي: ايستگاه سينوپتيك شهركرد)

برآورد حداكثر دبي جريانهاي سطحي ناشي از رواناب براي حوزه هاي آبريز فاقد داده هاي طولاني مدت هيدرومتري مبتني بر مدلهاي بارش- رواناب است. داده هاي بارشهاي كوتاه مدت از مهمترين اطلاعات مورد نياز در استفاده از اين قبيل مدلهاست. در بسياري از نقاط دنيا و از جمله ايران داده هاي كيفي و كمي ثبت شده مناسبي از بارشهاي كوتاه مدت در اختيار نيست. روشهاي متعددي جهت برآورد بارشهاي كوتاه مدت بر اساس ساير داده هاي باران سنجي از قبيل بارشهاي روزانه و ماهيانه پيشنهاد شده است. در اين تحقيق با استفاده از رگبارهاي ثبت شده در ايستگاه سينوپتيك شهركرد واقع در استان چهارمحال و بختياري، روابط منطقه اي برآورد بارشهاي كوتاه مدت و روش نسبت بارشهاي كوتاه مدت به حداكثر بارش 24 ساعته مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج نشان داد نسبتهاي استخراج شده از منحني هايSCS و روابط منطقه اي موجب برآورد دست بالا مي گردند. با توجه به سادگي استفاده از روش نسبتها مي توان پس از استخراج نسبتهاي پيشنهادي SCS براي منطقه مورد نظر از اين روش بعنوان روشي قابل قبول استفاده نمود. همچنين نتايج نشان داد با اعمال ضريب اصلاحي 7136/0 در روابط قهرمان آبخضر، مقادير شدت- مدت فراواني رگبارها را براي منطقه شهركرد با خطاي مطلق 4 درصد بدست آورد. در نهايت يك رابطه لگاريتمي با ضريب تعيين 98/0 براي تهيه منحني هاي شدت-مدت-فراواني ايستگاه شهركرد ارايه شد.