تعيين شماره منحني رواناب در دو اقليم خشك و مرطوب ايران به كمك RS و GIS (مطالعه موردي: حوضه هاي آبريز منصورآباد و ناورود)

استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و سنجش از دور به منظور تخمين رواناب حوضه آبريز در سال هاي اخير افزايش يافته است. اين پژوهش بمنظور مشخص نمودن وضعيت هيدرولوژيكي و رواناب دو حوضه آبريز با دو اقليم متفاوت (خشك و مرطوب) در كشور انجام شد. در اين تحقيق، نقشه شماره منحني رواناب با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و تصاوير ماهواره لندست (ETM+) براي دو حوضه آبريز منصورآباد خراسان جنوبي و ناورود گيلان و بر اساس فاكتورهايي مانند گروه هيدرولوژي خاك، كاربري اراضي و پوشش گياهي تعيين شده است. نقشه وضعيت پوشش زمين براي دو حوضه آبريز با كمك شاخص NDVI، نقشه كاربري اراضي حوضه ها با استفاده از داده هاي ماهواره لندست و نقشه گروه هيدرولوژيكي خاك به كمك نقشه هاي خاك، شيب، كاربري اراضي، تشكيلات زمين شناسي و بازديدهاي صحرايي تهيه گرديد. از تلفيق نقشه هاي تهيه شده در GIS و با استفاده از جدول SCS، نقشه شماره منحني رواناب براي هر دو حوضه تعيين گرديد. سپس براي ارزيابي صحت شماره منحني به دست آمده، دبي حداكثر سيلاب در هر دو حوضه آبريز به كمك مدل HEC-HMS محاسبه و با مقدار مشاهده اي مقايسه گرديد. عدم اختلاف معني دار بين دبي محاسبه اي و مشاهده اي نشان داد كه شماره منحني هر دو حوضه آبريز با صحت زياد محاسبه شده است. همچنين نتايج نشان داد كه كه متوسط وزني شماره منحني رواناب حوضه منصورآباد خيلي بيشتر از حوضه ناورود مي باشد كه اين امر مي تواند سبب بروز سيلاب هاي مخرب در هنگام وقوع رگبارهاي فراوان شود.