بررسي روند آبشويي درخاك هاي شور و سديمي و ارايه مدل تجربي مناسب جهت اصلاح خاك در اراضي جنوب خوزستان

در مناطقي نظير جنوب خوزستان كه سطح ايستابي بالا مي‌باشد، در اثر حركت صعودي آب از طريق لوله‌هاي مويينه‌اي و تبخير آن، املاح به سطح خاك منتقل و موجب شور و يا شور و سديمي‌شدن خاك مي‌گردند. آبشويي يكي از روش هاي اصلاح اين گونه خاك ها است. به منظور بررسي روند آبشويي و رسم منحني هاي شوري و سديم زدايي خاك هاي شور و سديمي منطقه دارخوين شادگان، تحقيقي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي انجام گرفت كه شامل چهار تيمار با كاربرد 40، 60، 80 و 100 سانتي متر آب جهت آبشويي درسه تكرار بود. در اين تحقيق آبشويي به روش غرقابي دايم و در كرت هاي آزمايشي به صورت كرت فلزي به ابعاد 1×1 متر انجام گرفت. نتايج نشان داد آبشويي تا عمق يك متري ‌نيم رخ خاك با 100 سانتي‌متر آب ‌باعث كاهش شوري( EC e) ‌و درصد سديم تبادلي(ESP) به ترتيب به ميزان 74 و50 درصد گرديد. مقايسه نتايج شوري و سديم زدايي آزمون هاي مزرعه اي با مدل هاي تجربي نشان داد كه مدل‌‌ معكوس جديد نسبت به مدل هاي تجربي ديگر برازش بهتري با داده هاي مزرعه اي دارد و پس از آن به ترتيب مدل-هاي ريو، هافمن، پذيرا و كاواچي و لفلار و شارما قرار دارند. در نهايت با استفاده از معادله‌ معكوس جديد اقدام به رسم منحني‌هاي شوري و سديم زدايي گرديد.