بررسي اثر اندازه ذرات خاك بر دقت انعكاس‌سنجي حوزه زماني جهت اندازه‌گيري رطوبت

اين تحقيق در شرايط آزمايشگاهي روي بافت‌هاي دست‌خورده‌ كه درون گلدان‌هايي از جنس پي وي سي به ارتفاع و قطر متوسط 300 ×250 ميلي‌متر انجام گرفت. خاك‌هاي مورد استفاده، شن‌لومي، لوم‌شني، لوم ‌رسي‌شني، لوم‌رسي و رسي با سه تكرار بودند. پس از حدود 24 ساعت از اشباع شدن هر بافت، اندازه‌گيري رطوبت به روش وزني و با استفاده از TDR انجام شد. در اين تحقيق تعيين رطوبت و ثابت دي‌الكتريك درسه پنجره برداشت و در سه تكرار براي هر بافت در هر نوبت اندازه‌گيري، صورت گرفت. عمل اندازه‌گيري رطوبت با اين دو روش هر روز انجام گرفت تا اينكه يك محدوده رطوبتي براي هر بافت تعيين شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه: 1- در تمامي بافت‌هاي مورد مطالعه مقادير رطوبتي اندازه‌گيري شده در پنجره اندازه‌گيري 20 نانو ثانيه از دقت بالاتري برخوردار بودند و دستگاه TDR قابليت اندازه‌گيري رطوبت در پنجره 40 نانو ثانيه را نداشت. 2- دستگاه TDR در دو بافت شن‌لومي و لوم شني در رطوبت كمتر از 20 درصد و در مابقي بافت‌ها در كل دامنه اندازه‌گيري، ميزان رطوبت را كمتر از روش وزني اندازه‌گيري مي‌كند كه با سنگين‌تر شدن بافت اين تفاوت بيشتر شده ‌است. 3- از نظر آماري در سطح يك درصد بين مقادير رطوبتي اندازه‌گيري شده توسط TDR و روش وزني تفاوت معني‌داري مشاهده نشده ‌است. 4- خطوط رگرسيوني برازش يافته بر مقادير رطوبتي در تمام بافت‌ها داراي ضريب همبستگي بالايي بود.