فرسودگي شغلي و عوامل پيش بين آن

Burnout and its predictor’s variables in Mobarakeh Steel Company

مقدمه: بخش عمده هر جامعه را جمعيت شاغل تشكيل مي‌دهد كه در سازمان‌هاي مختلف اشتغال دارند و با توجه به جو سازمان، نوع شغل و وظايف آنها با مسايلي رو به رو هستند. يكي از مسايلي كه منابع انساني را تهديد مي‌كند، سندرم فرسودگي‌ است. هدف پژوهش حاضر ارايه مدلي در ارتباط با متغيرهاي پيش‌آيند و پيامدي فرسودگي بود. روش بررسي: جامعه آماري پژوهش حاضر كليه كاركنان ديپلم به بالاي شركت فولاد مباركه اصفهان است كه 7580 نفر بودند. روش نمونه‌گيري در اين پژوهش طبقه‌اي نسبتي بود كه از نواحي مختلف شركت با توجه به نسبت افراد در جامعه 273 شاغل انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي فرسودگي شغلي، استرس شغلي، رضايت شغلي، تعهد سازماني، تمايل ترك شغل و متغيرهاي دموگرافيكي بود. داده‌ها نيز با استفاده از نرم‌افزار Amos18 و روش مدل‌سازي معادلات ساختاري تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه در مدل پيشنهادي، استرس به صورت معناداري فرسودگي شغلي را پيش‌بيني مي‌كند و فرسودگي شغلي نيز با متغيرهاي پيامدي روابط معناداري نشان مي‌دهد. شاخص‌هاي برازش مدل نيز نسبتاً قابل قبول بودند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه استرس پيش بين فرسودگي است و فرسودگي نيز با تعهد سازماني، رضايت شغلي و تمايل ترك شغل رابطه معناداري دارد.

Background: Employed population comprise the bulk of people in each society, who are employed in different organizations, and organizations with regard to climate, type of jobs and their duties are faced with some concerns. One of the problems that can threaten human resource is burnout syndrome. Methods: Statistical population of this study consisted of 7580 personnel with high school or university degrees in Mobarakeh Steel Company. Statistical sample consisted of 273 subjects who were selected by proportional stratified sampling method; the study instruments included burnout inventory, work-family conflict, workload, role clarity stress, job satisfaction, turnover intention. Data were analyzed by AMOS software and structural equation modeling. Results: Findings indicated that in proposed model, predictor variables predict burnout by mediating job stress, and burnout has a significant relationship with outcome variables. Conclusion: In attention to the importance of burnout and its relationship with outcome variables, to change and moderate the predictors and decrease job stress, we proposed that in organizations, interventions should be put in their instructional schedules.