اثر فعاليت بدني بر كيفيت خواب دانشجويان دختر

زمينه و هدف : خواب يكي از عناصر مهم در چرخه هاي شبانه روزي است كه با بازسازي قواي فيزيكي و روحي همراه است. فعاليت بدني از جمله عوامل مداخله گر در بهبود كيفيت خواب است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر نمايه توده بدن در كيفيت خواب دانشجويان دختر فعال و غيرفعال انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه توصيفي - تحليلي مقطعي روي 370 دانشجوي دختر دانشگاه زابل در نيم سال اول تحصيلي 1392 تا 1393 انجام شد. اطلاعات به روش نمونه گيري تصادفي و از طريق پرسشنامه دموگرافيك محقق ساخته و پرسشنامه هاي استاندارد سنجش كيفيت خواب پيتزبورگ (PSQI) و فعاليت بدني بك جمع آوري گرديد. سپس دانشجويان با استفاده از پرسشنامه فعاليت بدني بك به دو گروه فعال و غيرفعال تقسيم شدند. يافته ها : 32 نفر (25.2%) از دانشجويان فعال و 153 نفر (67.4%) از دانشجويان غيرفعال داراي كيفيت خواب نامناسب بودند. ميانگين كيفيت خواب در هر دو گروه فعال و غيرفعال نامناسب بود؛ اما دختران فعال نسبت به غيرفعال از كيفيت خواب بهتري برخوردار بودند (P<0.05). 65.7% گروه فعال داراي نمايه توده بدن كمتر از 25 و تنها 9.1% دانشجويان با نمايه توده بدن بيش از 25 ، كيفيت خواب مناسبي داشتند. در گروه غيرفعال 60.8% افراد داراي سطح مطلوب نمايه توده بدن از كيفيت خواب نامطلوبي برخوردار بودند. در هر دو سطح نمايه توده بدن، كيفيت خواب در دو گروه تفاوت آماري معني داري داشت؛ اما اين تفاوت در گروه فعال بيشتر بود (P<0.05). نتيجه گيري : 52 درصد از دانشجويان دختر كيفيت خواب مناسبي نداشتند و كيفيت نامناسب خواب در دختران با فعاليت بدني كمتر، بيشتر بود.