شماره ركورد :
864878
عنوان مقاله :
بررسي فعاليت سلول‌هاي تك هسته‌اي خون محيطي بانوان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك در هم‌كشتي با لاين‌هاي سلول‌هاي توموري پستان در مقايسه با بانوان سالم
عنوان فرعي :
The Study of Peripheral Blood Mononuclear Cells Activity of Women with Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) by co-culture with Breast Cancer Cell Lines Compared with the Healthy Controls
پديد آورندگان :
رضايت، فاطمه نويسنده گروه ايمونولوژي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران Rezayat, F , حاجي آقايي، مهري نويسنده گروه ايمونولوژي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران Hajiaghaei, M , مصفا، نريمان نويسنده گروه ايمونولوژي-دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , , رمضاني تهراني، فهيمه نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران Ramezani Tehrani , F , مصداقي، مهرناز نويسنده گروه ايمونولوژي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران Mesdaghi, M
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1395 شماره 86
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
120
تا صفحه :
127
كليدواژه :
CD3+CD8+ , Polycystic ovarian syndrome , سندرم تخمدان پلي‌كيستيك , Co-culture , هم‌كشتي , breast cancer , BrdU , سرطان پستان , لنفوسيت‌هايCD3+ CD8+
چكيده فارسي :
مقدمه: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك (PCOS) يكي از شايع‌ترين اختلالات غددي در بانوان است. حضور سيستميك انواع سايتوكاين‌هاي التهابي، به ويژه TNF-?، در اين مبتلايان دليل عمده براي وقوع اختلالات ايمونولوژيك است. بسياري از تظاهرات PCOS، از جمله ناباروري، هايپراندروژنيسم، چاقي و التهاب مزمن، جزو عوامل خطر براي سرطان پستان در نظر گرفته مي‌شوند. خطر شكل گيري سرطان پستان در بانوان مبتلا به PCOS در برخي مطالعات اپيدميولوژيك در حال بررسي است. در اين پژوهش، از طريق هم‌كشتي سلول‌هاي تك‌هسته‌اي خون محيطي (PBMCs) مبتلايان به PCOS با سلول‌هاي رده توموري پستان، جنبه‌اي از پاسخ ضد توموري اين سلول‌ها مورد ارزيابي تجربي و آزمايشگاهي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: سلول‌هاي تك‌هسته‌اي (PBMCs) از 50 نمونه‌ي خون محيطي (در دو گروه مبتلا به PCOS و افراد سالم) به وسيله‌ي گراديان فايكول جداسازي و تخليص شدند. رده‌هاي توموري پستان (MDA-MB-468 و MCF-7) به عنوان سلول‌هاي هدف كشت شدند و در مجاورت با سلول‌هاي تك‌هسته‌اي، در سيستم هم‌كشتي ترانس‌ول قرار گرفتند. در فواصل زماني 48 و 72 ساعت پس از هم‌كشتي، تكثير سلولي با تست تكثير سلولي بروموداكسي ‌يوريدين بررسي شد. تعيين درصد لنفوسيت‌هايCD3+ CD8+ به عنوان سلول‌هاي اجرايي، به وسيله‌ي تكنيك فلوسايتومتري انجام گرفت. يافته‌ها: پاسخ تكثيري PBMCs، پس از 48 ساعت هم‌كشتي با سلول‌هاي لاين توموري MDA-468 (002/0P=) و MCF-7 (021/0P=) به طور معني‌داري در گروه مبتلا به PCOS نسبت به گروه سالم بيشتر بود. تفاوت قابل توجهي در تعداد سلول‌هاي T CD3+CD8+ بين گروه‌هاي سالم و مبتلا مشاهده نشد (05/0P > )، اما پس از 72 ساعت هم‌كشتي، درصد سلول‌هاي T CD3+CD8+ در بيشتر نمونه‌ها افزايش يافت. تفاوت معني‌داري بين نتايج حاصل از هم‌كشتي با MDA-468 و MCF-7 در هيچ‌كدام از تست‌ها مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: آستانه‌ي تحريك سول‌هاي تك‌هسته‌اي بانوان مبتلا به PCOS كاهش يافته است و تفاوت بين دو گروه سالم و مبتلا به PCOS از لحاظ قدرت تكثير سلول‌هاي اجرايي مي‌تواند به دليل وجود وضعيت التهابي مزمن در اين مبتلايان باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: Polycystic ovary Syndrome (PCOS) is one of the most prevalent endocrinology disorders in women, in whom the state of systemic inflammatory cytokines, especially TNF-? is the main reason for immunological disturbances. Some PCOS manifestations such as infertility, hyperandrogenism, obesity and chronic inflammation are considered as risk factors for breast cancer. The risk of developing breast cancer in women with PCOS is being investigated in some epidemiological studies. In this research, the ability of peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) of women with PCOS to develop antitumor response was studied and evaluated using an experimental co-culture approach between PBMCs and breast tumor cell lines. Materials and Methods: PBMCs were isolated from 50 heparinized venous blood samples (patient and healthy groups) by density gradient centrifugation byficoll. Breast cancer cell lines (MDA-MB-468 and MCF-7) were incubated as two target cells and were cultured adjacent to PBMCs in a transwell co-culture system. At different time intervals (48 and 72 hours) after co-culture, the proliferation rate of the effectors cells was evaluated by the BrdU cell proliferation assay. Determination of T CD3+CD8+ lymphocytes was determined by flow cytometry. Results: The proliferation of PBMCs after 48 hours of co-culture with MDA-468 (P=0.002) and MCF-7 (P=0.021) was significantly higher in the PCOS group compared to healthy controls. No pronounced differences were observed in T CD3+CD8+ cell numbers between the PCOS group and healthy controls (P > 0.05) although T CD3+CD8+ percentage increased after 72 hours of co-culture in most samples. There was no statistically significant difference between MDA-468 and MCF-7 co-cultures in any of the tests. Conclusion: The stimulation threshold for mononuclear cells was reduced in women with PCOS. Differences between proliferation responses of PCOS and control groups may be caused by a chronic inflammatory condition in these patients.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
غدد درون ريز و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
غدد درون ريز و متابوليسم ايران
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 86 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت