ويليام وردزورث و نيما يوشيج: پيوندهاي زندگي، شعر و انديشه دو شاعر رمانتيك

William Wordsworth and Nima Youshij: Life, poetry and Thought’s Affinities in Two Romantic Poets

زمانه، زندگي، اشعار و نظريه‌هاي انتقادي و ادبي ويليام وردزورث، طلايه‌دار جنبش رمانتيك در ادبيات انگلستان، و نيما يوشيج، كه در دوره‌اي از زندگي شاعري رمانتيك شمرده مي‌شود، شباهت‌هاي بسياري دارند. هر دو شاعر در زمانه انقلاب و آشوب زيستند و به سهم خود بر سنت‌هاي ادبي غالب در كشورشان شوريدند و تلاش‌هاي آنان انقلابي در شعر و نظريه ادبي به ‌وجود آورد. اين مقاله با نگاهي به اصول اثبات‌شده جنبش رمانتيسم به مشخص‌كردن پيش‌زمينه‌هاي مشابه زندگي‌‌نامه‌اي، اجتماعي‌ـ اقتصادي و فلسفي دو شاعر پرداخته و سپس به بررسي نزديكي‌هاي نوسازي دو شاعر در نظريه و عمل مي‌پردازد. در اين كار رويكرد دو شاعر به مفاهيمي ‌مانند شعر و شاعري، محتوا، زبان، احساسات و عواطف و جامعه تحت بررسي قرار مي‌گيرد و مشخص مي‌شود كه دو شاعر با تاثيرپذيري از زمانه خود و تحولات تاريخي در عصر انقلاب‌هاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي موفق به انقلاب در شعر و نظريه انتقادي كشورشان شدند. اين انقلاب عبارت بود از درك مفاهيم نوين عصر و بيان آنها با شكلي تازه كه سرآغاز شعر "مدرن" در انگلستان و شعر "نو" در ايران قلمداد مي‌شود.

The time, life, poetry, literary and critical theories of William Wordsworth, the pioneer of Romanticism in English literature, and Nima Youshij, who is often regarded as a Romantic in some part of his literary career, share many similarities. Both poets lived at a time of revolution and turmoil and both revolted against the dominant literary conventions of their time with their efforts accordingly leading to revolutions in the poetry and literary theory of their land. After delineating the accepted tenets of the Romantic Movement, this article highlights the analogous biographical, socio-economical and philosophical contexts of the two poets’ career and studies the affinities of their attempts at modernizing the poetic theory and practice of their countries. To this aim, the two poets’ attitude towards concepts such as poetry and the poet, content, language, feelings and emotions, and society are examined in detail. It is explained that by being influenced by their time and the historical evolutions in the age of social, cultural and economic revolutions, the two poets were able to bring the revolution into the poetry and critical theory and practice of their time. This revolution consists of realizing the novel concepts of the age and expressing them in a new form, which is considered as the commencement of “Modern” English poetry in England and “New” Persian poetry in Iran.