بررسي تاثير ابعاد توانمندساز بر اجراي روش هزينه يابي بر مبناي فعاليت در بودجه بندي عملياتي ناجا

امروزه، به دليل تامين نشدن اطلاعات مورد نياز مديران از طريق روش هاي سنتي هزينه يابي، سازمان هاي دولتي همگام با بخش خصوصي به استفاده از سامانه هزينه يابي بر مبناي فعاليت متمايل شده اند. زيرا در سال هاي اخير اين روش تحولي بسيار در فرايند بودجه ريزي سازمان ها ايجاد نموده است. هدف اصلي تحقيق بررسي تاثير ابعاد توانمندساز بر اجراي روش هزينه يابي بر مبناي فعاليت در نظام بودجه بندي عملياتي ناجاست. اين تحقيق، از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش توصيفي- تحليلي است كه به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسش نامه اي محقق ساخته با 32 سوال صورت گرفته است. جامعه آماري شامل 120 نفر از مديران كل، روساي ادارات و عاملين ذي حسابي ناجاست. به دليل محدود بودن اعضاي جامعه، آزمون شوندگان به صورت تمام شمار بررسي شدند. براي تعيين اعتبار پرسش نامه، از روايي صوري و براي تعيين پايايي آن از ضريب آلفاي كرونباخ با مقدار 2/93% استفاده شده است. به منظور تحليل داده و آزمون فرضيه ها، از رگرسيون استفاده شد. همه ابعاد توانمندساز كه در اين تحقيق بررسي شد مي تواند بر اجراي روش هزينه يابي بر مبناي فعاليت در نظام بودجه بندي عملياتي تاثيرگذار باشد؛ ولي زمان اثرگذاري و همچنين ميزان تاثير هر كدام از اين ابعاد مي تواند با توجه به شرايط زماني و محيط داخلي سازمان نسبت به سازمان ديگر متفاوت باشد. به طوري كه، بر اساس يافته هاي اين تحقيق، در شرايط محيطي و شرايط زماني حاضر، بُعد توانمندي ارزيابي عملكرد در اجراي روش هزينه يابي بر مبناي فعاليت در نظام بودجه بندي عملياتي سازمان ناجا بي تاثير بوده است؛ ولي بُعد توانمندي كاركنان و بُعد توانمندي فني تاثيري بسيار در استقرار روش هزينه يابي بر مبناي فعاليت در نظام بودجه ريزي عملياتي ناجا دارد.