مطالعه تحليلي مزايا و معايب انواع سيستم هاي رايج در سازه هاي بلند با مقايسه با سيستم لوله پيراموني تحت بارگذاري باد براساس ASCE7-10

سازه هاي بلند از نظر سيستم باربر به دو نوع داخلي و خارجي طبقه بندي مي شوند. مهم ترين شكل هاي سازه اي خارجي عبارتند از سيستم لوله پيراموني، لوله در لوله با هسته داخلي، لوله در لوله با كلاهك خرپايي، لوله مهاربندي شده و لوله دسته بندي شده. به منظور بررسي محاسن و معايب هر يك از اين موارد، ضمن مدل سازي كليه سيستم هاي مذكور به صورت سه بعدي، ارزيابي عملكرد لرزه اي و پارامترهاي موثر بر پاسخ آنها به عنوان هدف اصلي اين تحقيق تعريف شده است كه از آن جمله مي توان به درصد جذب برش، تغيير مكان مطلق طبقات، انديس رانش، ضريب تاخير برشي و نرخ تغييرات آن، زمان تناوب اصلي و معيار رفاه و ايمني ساكنين در بيشينيه تغيير مكان و شتاب طبقه بام اشاره نمود. نتايج تحقيق نشان داد كه بكارگيري انواع شكل هاي سازه اي در مقايسه با سيستم لوله پيراموني باعث بهبود در پاسخ جانبي سازه شد. اما استفاده از شكل لوله مهاربندي شده در مقايسه با ساير سيستم ها تاثير قابل ملاحظه اي بر كاهش پاسخ داشت. از طرفي نرخ تغييرات ضريب تاخير برش در ستونهاي بال كششي به مراتب يكنواخت تر شده و با افزايش طبقات در تمامي ستونهاي يك طبقه به عدد 1 نزديك شد. هم چنين بيشينه تغيير مكان و شتاب بام براي تامين معيار رفاه ساكنين براساس ضوابط ASCE7-10 تنها توسط اين سيستم تامين شد.