جهاني شدن، دين و الهيات تسليمي در روابط بين الملل

مفهوم الهيات تسليمي با تبديل رئاليسم خام به رئاليسم انتقادي و پيش كشيدن مساله سقوط و نجات و ربط آن با جامعيت دين در فرايند جهاني شدن مورد قبض و بسط قرارگرفته است. الهيات تسليمي با وجه تمايز خاصي از پلوراليسم ديني، شمول گرايي و ديگر قرائت هاي ديني تعريف شده است؛ بدين قراركه فارغ از اسامي و ظواهر مادي، تمكين و تسليم در برابر يك اراده برتر و حق، ملاك رستگاري و نجات است نه يك دين خاص. البته نجات و رستگاري در عين پيوستگي، دو مقوله جدا از هم م يباشند كه ارتباطي طولي با هم دارند. همچنين در بين اديان و مكاتب موجود، همساني وجود ندارد. يك دين، جايگاهي برتر، بهتر و جامع تري به نسبت ديگر اديان و مكاتب داراست. از طرفي انسان هايي كه وضعيت و امكان پذيرفتن يك دين جامع و برتر داشته اند و به آ نها عرضه شده يا تمهيدات و بستر لازم و كافي براي رسيدن به حق در اختيارشان قرار داده شده است، بيشتر از ديگران درمعرض پاسخ گويي و سقوط مي باشند. در نهايت الهيات تسليمي برآن است تا در فرايند جهاني شدن، فضايي براي درك اصول راستين معارف ديني فراهم نمايد. سوال اصلي مقاله اين است كه جهاني شدن چه تاثيري بر الهيات تسليمي داشته است؟ فرض اصلي مقاله نيز بر اين استوار است كه جهاني شدن در حوزه دين، امكان و زمينه تاثيرگذاري الهيات تسليمي به گفتمان واحد و وحدتبخش را بين ملتها فراهم مي كند. هدف اين مقاله بررسي ارتباط الهيات تسليمي با پلوراليسم ديني در پروسه جهاني شدن مي باشد. جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي است.