تحليل ژرف‌ساخت رمان ملكان عذاب و تبيين پيوند آن با شگرد نويسنده

An Analysis of the Deep Structure of Malekan-e- Azab and Its Relationship with the Author’s Techniques

رمان ملكان عذاب آخرين رمان چاپ‌شده ابوتراب خسروي است. اهميتي كه خسروي براي كلمه و كتابت قايل است و سبك پسامدرني كه به‌كمك كلمه ايجاد مي‌كند در اين داستان نيز همچنان تداوم يافته است؛ اما تلاش نويسنده براي ايجاد فضا و شگرد تازه، سبب پيچيدگي داستان شده است. براي دريافت اسباب اين پيچيدگي و فهم و تحليل متن، با استفاده از عناصر غيرروايي، دلالت ضمني نشانه‌ها و تقابل دوگانه‌اي كه در كنش دلالت وجود دارد، به تحليل ژرف‌ساخت داستان و تبيين پيوند آن با شگرد نويسنده پرداخته‌ايم. ژرف‌ساخت اصلي داستان مبارزه با زمان است. شيوه روايت داستان به‌صورت چندمحور با ژرف‌ساخت آن تطابق دارد. نويسنده، با توجه به اهميت و پيوندي كه ميان كلمه و آفرينش وجود دارد، به ايجاد پيوندي ميان نوشتن و آفرينش و اهميت كتابت در خلق و ايجاد روي آورده است و به ترسيم ساختار مدور شخصيت‌هاي داستان پرداخته است. تجسديافتن شخصيت‌هاي داستان به‌صورت كلمه و عناصر كتابت، موجب حيات‌يافتن راوي درقالب شمايل‌هاي جديد يعني همين شخصيت‌هايي مي‌شود كه درقالب كلمه متجلي شده‌اند. شيوه جديد نويسنده براي مبارزه با زمان، شيوه "استحاله در متن" است؛ شخصيت‌هاي داستان درقالب شمايل‌هاي راوي در متن حلول مي‌يابند و در قرايت متن به حيات خود تداوم مي‌بخشند. عناصر نمادين داستان نيز با ساختار مدور شخصيت‌ها پيوند دارند و درجهت گسترش ژرف‌ساخت داستان، در چارچوب استحاله در متن، صورت‌بندي شده‌اند.

The novel Malekan-e- Azab is the latest published work by Abu Torab-e Khosravi. The significance which is always assumed by Khosravi for words and writing is conspicuously seen in this novel as well; however, the author’s attempt to develop novel atmosphere and techniques has added a new dimension of complexity. To fully appreciate this complication and to gain an understanding of the discourse, we will investigate the deep structure of the novel and its affinity with the author’s technique, drawing on non-narrative elements, the implication of the signs and the binary contrast involved in the process of signification. The theme of the novel is a battle against Time. The technique of narration is multi-dimensional which is compatible with its deep structure. Given the significance of the association between words and creativity, the author has endeavored to develop a close connection between words and creativity and writing. In doing so, the author provides a circular portrayal of the characters. The realization of the characters by words and literary elements has induced a vivid image of the narrator by exploiting new indexicals which are constituted by the characters. The author’s novel technique to battle against Time is metamorphosis; the characters are realized as narrative indexicals and lead their lively life throughout the narrative. The symbolic elements of the narrative are closely interweaved with the circular structure of the characters and are so formulated to develop the deep structure of the narrative within a transformational framework.