بررسي اخلاق زيست محيطي با پردازش نظريه گايا و قاعده فلسفي بسيط الحقيقه

The Explanation of Environmental Ethics by Explaining the” Gaia Theory” and the Philosophical Principle “Impersonal Deity”

امروزه با وقوع بحران­های زیست­محیطی، نحوه نگرش به ارتباط بین انسان و طبیعت به یكی از چالش­برانگیزترین مسائل در حوزه اخلاق زیست­محیطی تبدیل شده است. بدین خاطر بسیاری از اندیشمندان در تلاش­اند راه­حلی جامع برای فرارفت از بحران­های خودساخته زیست­محیطی بیابند. در این نوشتار برآنیم ضمن تبیین ابعاد گوناگون اخلاق زیست­محیطی، به دو نحوه نگرش خاص نسبت به این موضوع بپردازیم: از سویی به طرح «نظریه گایا» كه یكی از نظریات مطرح در علوم تجربی است، می­پردازیم و از سوی دیگر به بررسی «قاعده بسیط الحقیقه» ملاصدرا  به­عنوان نظریه­ای نوین جهت ارائه الهیات زیست­محیطی خواهیم پرداخت. ازجمله نتایج این پژوهش، تحقق نظریه­ای نوین  با استفاده از قاعده فلسفی بسیط الحقیقه در حوزه اخلاق زیست­محیطی خواهد بود.

Today, with environmental crises attitude to the relationship between man and nature become one of the most challenging issues in the field of environmental ethics. Thus, many scholars are trying to find a comprehensive solution to the environmental crisis. The aim of this article also explains the various aspects of environmental ethics, two specific attitudes towards this deal. On the one hand, the "Gaia theory" will discussed, that is one of the most important ideas in the field of science, and on the other will discussed of the impersonal deity as a new approach to provide ecological theology theory. The final results of this study establish a new theory, using the impersonal deity in the area of environmental ethics.