بررسي وجود رابطه عليت ميان رشد بخش صنعت و آلودگي هوا در اقتصاد ايران طي دوره 89-1346

با توجه به رشد همزمان فعاليت هاي صنعتي و آلودگي هوا، بررسي رابطه متقابل اين دو متغير مي تواند در برنامه ريزي و تبيين سياست هاي حفظ محيط زيست حايز اهميت باشد. در اين مقاله، با استفاده از آزمون استاندارد عليت گرنجر و آزمون عليت گرنجر هيشائو، رابطه عليت بين انتشار گاز دي اكسيدكربن به عنوان شاخص آلودگي هوا و ارزش افزوده بخش صنعت طي سال هاي 1346 الي 1389 مورد بررسي قرار گرفته است. داده هاي اين مطالعه، از طريق داده هاي سري زماني در دوره زماني 1389- 1346 از بانك مركزي جمهوري اسلامي، داده هاي بانك جهاني و ترازنامه انرژي ايران به دست آمده است. براساس نتايج به دست آمده از اين مطالعه، وجود رابطه عليت دو طرفه بين اين دو متغير به اثبات مي رسد. با توجه به تاثير رشد بخش صنعت بر انتشار گاز دي اكسيدكربن، پيشنهاد مي شود صنعت كشور با ارتقاي بهره وري در مصرف نهاده ها به سمت تكنولوژي هاي سازگار با محيط زيست حركت كند.