عودلاجان به مثابه مازادِ بازار بررسي جامعه شناختي ساختار اقتصادي محله ي عودلاجان تهران

در پژوهش حاضر به بررسي جامعه­شناختي ساختار اقتصادي محله­ي عودلاجان به عنوان يكي از محله­هاي تاريخي و اوليه­ي شهر تهران پرداخته شده است و با روشي كيفي و با استفاده از مورفولوژي دقيق شهري محله­ي عودلاجان، ساختار اقتصادي آن بررسي شده است. در ابتدا محله­ي عودلاجان به صورت ميداني مشاهده شد و تمام نقاط و گره هاي تعارضي و تعاملي موجود در محله مورد بررسي همزمان مصاحبه­هاي مفصلي با افراد مختلف در محله­ي عودلاجان صورت گرفت. (مجموع اين مصاحبه ها، 27 مورد و مدت زمان انجام مطالعه­ي ميداني حاضر، 5 ماه (از ارديبهشت 1394 تا شهريور 1394) بوده است.) يافته­هاي پژوهش بيانگر اين است كه مي توان محله­ي عودلاجان را در سه لايه­ي اصلي هسته­اي، پيراموني و نيمه پيراموني تقسيم­بندي نمود. در هسته­ي مياني، كنش هاي سنتي حاكم است و بافت هاي مخروبه و بسيار فرسوده و انبارهاي اصلي در اين بخش قرار دارند؛ به گونه­اي كه مي توان اين بخش را به عنوان «مازادِ» بازار به حساب آورد. در قسمت نيمه­پيراموني، كنش هاي اقتصادي به سمت عقلاني­شدن و مدرن­شدن پيش مي روند و در نهايت چنين كنش هايي در فضاي پيراموني به كنش هايي عقلاني تبديل مي گردند. به طور كلي هرچه از سمت لايه­ي مياني به سمت لايه­ي پيراموني حركت مي كنيم، كنش هاي اقتصادي عقلاني تر مي شوند و از شدت مخروبه ها و انبارها و به طور كلي آسيب هاي اقتصادي و اجتماعي كاسته مي شود.