بررسي شاخص اكسيدان- آنتي اكسيدان در كبد جنين موش هاي صحرايي القا شده با نانوذرات نقره

Oxidant/Antioxidant index evaluation in the rat embryo induced by Nano-silver particle

سابقه و هدف: از نانو نقره به عنوان يك ماده ضد عفوني كننده استفاده مي شود، اما بررسي سميت اين ماده كم تر مورد توجه قرار گرفته است. هدف اين مطالعه بررسي اثرات نانو نقره بر بافت كبد جنين موش صحرايي و تعيين مقدار MDA به عنوان شاخص اكسيدان و ميزان سطح بيان آنزيم آنتي اكسيدان SOD مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 16 سر موش صحرايي باردار از نژاد ويستار (چهار گروه چهار تايي) با نانو ذره نقره 20 نانو متر در مقدارهاي 125، 750 و1500 ميلي گرم/كيلوگرم/روز و كنترل به صورت خوراكي به مدت 18 روز تيمار شدند. براي بررسي تغييرهاي درون سلولي كبدي، پس از 18 روز موش ها را سزارين كرده و بافت كبد موش هاي هر گروه را جدا و براي سنجش مقدار MDA از روش Satoh و بيان ژن SOD از روش semi quantitative RT-PCR استفاده شد. يافته ها: بيش ترين ميزان كاهش مقدار MDA مربوط به تيمار 750 ميلي گرم/كيلوگرم/روز مي باشد كه معادل تقريبي 68 درصد نسبت به تيمار كنترل كاهش غلظت نشان داد. نانو ذرات نقره به علت درگير شدن در فرايند استرس اكسيداتيو به واسطه توليد راديكال آزاد با آنزيم هاي آنتي اكسيدان از جمله سوپر اكسيد ديسموتاز ارتباط دارد. بيش ترين ميزان بيان ژن سوپر اكسيد ديسموتاز مربوط به تيمار 750 ميلي گرم/كيلوگرم/روز مي باشد كه معادل تقريبي 4/22 درصد نسبت به تيمار كنترل افزايش نشان داد و كم ترين ميزان كاهش بيان ژن سوپر اكسيد ديسموتاز مربوط به تيمار 125 ميلي گرم/كيلوگرم/روز با معادل تقريبي 75/5 درصد نسبت به تيمار كنترل نشان داده شد. بحث: اين مطالعه نشان داد كه سيستم آنتي اكسيداني به عنوان يكي از فرايند هاي مهم درون سلولي در كبد جنين موش هاي صحرايي به شمار مي رود كه مي تواند در تقابل با تغييرات محيطي از جمله غلظت هاي مختلف نانو ذره نقره واكنش نشان دهد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه فرايند هاي درون سلولي به ويژه استرس اكسيداتيو در كبد جنين موش هاي صحرايي در يك روند وابسته به دوز از غلظت هاي مختلف نانو ذره نقره تحت تاثير قرار مي گيرند.

Aim and Background: Nano-silver as a disinfectant is used for the sterilization of medical laboratory tools, but less attention has been tentative the toxicity of the substance. The aim of this study was to evaluate the effects of Nanosilver on fetal rat liver tissue and determine the expression of MDA levels as an oxidant biomarker and Superoxide dismutase as an antioxidant enzyme. Material and methods: In this study, 16 pregnant Wister rats (four groups of four each) and placebo were treated orally for 18 days with silver nanoparticles of 20 nm in concentration of 125, 750 and 1500 mg / kg / day. The fetuses had been harvested via caesarean after 18 days of gestation to measure the gene expression of SOD in their liver by quantitative RT-PCR method and MDA activity by Satoh protocol in their liver. Results: The highest expression of MDA was detected in the treatment of 750 mg / kg / day, but in comparison to the normal group which showed approximately 68% decrease in concentration. The highest expression of SOD was related to 750 mg/kg/day group which was upregulated 22.4% in compare to normal group, and the lowest expression was shown in 125 mg/kg/day group which was approximately downregulated 5.75 % in compare to normal group. Conclusion: Nano silver particles involved in the process of oxidative/antioxidant system that is caused by arise of free radical production. Antioxidant enzymes such as superoxide dismutase as free radical scavenger was upregulated to detoxify microenvironment. The result of this study revealed that intracellular processes of oxidant/antioxidant system in rat embryo liver were affected by various concentrations of Nano silver particles.