بررسي عملكرد سازه ي جداسازشده با تكنولوژي آلياژ حافظه دار شكلي

اغلب سيستم هاي مستهلك كننده انرژي داراي محدوديت هايي از قبيل عمر مفيد، پايداري، نگهداري، پيچيدگي نصب، احتياج به تعويض و اعمال تغيير در هندسه سازه پس از وقوع زلزله مي باشند. در سال هاي اخير استفاده از آلياژهاي حافظه دار شكلي (Shape Memory Alloy) در جهت بهبود رفتار جداسازهاي پايه مورد توجه قرار گرفته است. عدم باقي گذاشتن كرنش پسماند، قابليت استهلاك مناسب انرژي، مقاومت در برابر خستگي و خوردگي از خصوصيات منحصر به فرد اين آلياژ مي باشد. هدف از اين مقاله بررسي اثر استفاده از آلياژهاي حافظه دار شكلي هوشمند، با خصوصيت رفتار فوق الاستيك، در سازه هاي جداساز شده در پايه مي باشد. در تحقيق حاضر دستگاه جداساز نوين با استفاده از تكنولوژي آلياژهاي حافظه دار ارائه گرديده است. به همين منظور سازه 3 طبقه فولادي مدلسازي شده و مزيت دستگاه جداساز نوين ارائه شده در مقايسه با جداسازهاي رايج نيز مورد بررسي قرار گرفته است. دستگاه جداساز تركيبي با SMA با استفاده از پاسخ هاي متفاوت آلياژ در سطوح مختلف كرنش باعث بهبود عملكرد سازه در طول زلزله مي شود. نتايج تحليل تاريخچه زماني بيانگر افزايش ظرفيت اتلاف انرژي و محدود نمودن تغييرمكان نسبي بين پايه و سازه فوقاني مي باشد.