آمريكا و سياست ترويج دموكراسي در آمريكاي لاتين: مطالعه موردي ونزوئلا

سياست ترويج دموكراسي، يكي از مهم ترين راهبردهاي آمريكا براي ادامه تسلط و نفوذ بر كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين در دوران پس از جنگ سرد بوده است. همراهي و تناسب اين سياست با شكل گيري موج سوم دموكراسي خواهي در نقاط مختلف جهان، باعث شد تا سياستمداران آمريكايي از آن به عنوان ابزاري براي پيشبرد برنامه هاي خود در اين منطقه استفاده كنند. اين مقاله با مبنا قرار دادن سياست ترويج دموكراسي(از ديدگاه ويليام رابينسون) در منطقه آمريكاي لاتين با محوريت ونزوئلا، مي كوشد اين مساله را بررسي كند كه اصولاً سياست ترويج دموكراسي بر اساس چه مولفه ها و مكانيزم هايي توسط ايالات متحده در منطقه آمريكاي لاتين، به اجرا گذاشته شد؟ نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه دولت آمريكا، ظرف ربع قرن گذشته، تلاش و برنامه ريزي بي شائبه اي انجام داده است تا تنها نخبگاني در كشورهاي آمريكاي لاتين به قدرت برسند كه از سيستم اقتصاد نوليبرالي و بازار آزاد حمايت مي كنند و تمام تلاش خود را براي جلوگيري از به قدرت رسيدن افراد و احزاب ملي گرا و چپ و در كل، مخالف سياست اقتصاد نوليبرالي به كار گرفته است. در اين راستا، بي ثبات سازي دولت-هاي چپ و ملي گرا در كشورهاي هدف، از مهم ترين مكانيزم سياست ترويج دموكراسي در منطقه آمريكاي لاتين بوده است؛ سياستي كه در تمام دوران رياست جمهوري هوگو چاوز در ونزوئلا پيگيري شد و پس از مرگ وي نيز ادامه يافت.