بررسي چالش هاي بكارگيري فناوري مديريت تلفيقي آفات با رويكرد مدرسه در مزرعه در بين باغداران(مورد مطالعه: شهرستان پاوه)

امروزه جهان با مشكل بزرگي به نام رشد جمعيت مواجه است كه يكي از پيامدهاي آن كمبود غذا مي باشد. از سويي بخش عمده­اي از تامين غذاي اين جمعيت رو به رشد به بخش كشاورزي مربوط مي شود، در همين راستا افزايش توليدات بخش كشاورزي ضرورتي انكار ناپذير بوده است. اما اين افزايش توليد با مشكلات زيست محيطي متعددي روبه رو شده است. در اين راستا برنامه­هايي مانند مديريت تلفيقي آفات كه يكي از روش­هاي كشاورزي پايدار است مطرح گرديد، اما با چالش­ها و موانع زيادي نيز مواجه است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي چالش­هاي به كارگيري فناوري مديريت تلفيقي آفات با رويكرد مدرسه در مزرعهبود. اين تحقيق از نوع توصيفي است و به روش پيمايشي انجام شد. جامعه آماري تحقيق، باغداران شركت كننده در كلاس­هاي (IPM/FFS)، به تعداد 130 نفر بودند كه همگي از طريق سرشماري مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع­آوري داده­ها از طريق پرسشنامه بود. روايي محتوايي آن با كمك متخصصان جهاد كشاورزي و اعضاي هئيت علمي گروه ترويج دانشگاه رازي تاييد گرديد.به منظور تعيين پايايي، پرسشنامه تدوين شده در بين 30 نفر از افراد جامعه مورد مطالعه در منطقه پاوه كه جزء نمونه انتخاب شده نبودند مورد پيش آزمون قرار گرفت و ضريب آلفاي كرونباخ آن (­87/.=α) به دست آمد. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه از ديدگاه باغداران مورد مطالعه چالش­هاي بكارگيري فناوري مديريت تلفيقي آفاتعبارتنداز: مسائل مالي و زيرساختي، فني و مديريتي، مسائل فردي و انگيزشي، ويژگي­هاي نوآوري، ابهام و ريسك و ضعف اطلاعات و دانش باغداران. نتايج اين مطالعه مي­تواند در بهبود و تسريع برنامه­هاي بعدي به برنامه­ريزان و سياست­گذاران بخش مذكور كمك نمايد.