نقد مقاله «هاله هاي موسيقيايي در معناي دو واژه در شعر حافظ»

اين مطلب نقد مقاله است و طبق روش مجله نياز به چكيده ندارد. چكيده مقاله «هاله هاي موسيقيايي در معناي دو واژه در شعر حافظ1» بهتر از بخش «چكيده» در بخش «نتيجه « آن آمده است. متن نتيجه گيري را كه همچون خود مقاله (دربردارنده حدود سه هزار واژه) كوتاه است در اينجا مي آوريم: «با اين كه درباره موسيقي در شعر حافظ، بسيار نوشته شده؛ اما باز هم مي توان ناگفته هايي در اين زمينه يافت. در اين مقاله دو واژه «حزين» و «كار» (كارعمل) كه معناي موسيقيايي آنها از نظر پژوهندگان دور مانده است، مورد بررسي قرار گرفت و شواهد مربوط به آنها از شعر حافظ ارائه شد. توجه به معناي موسيقيايي اين واژه ها مي تواند خواننده را به ايهام تناسب ايجادشده به وسيله واژه هاي مذكور با ديگر واژه هاي بيت رهنمون سازد2 و بر لذت هنري وي بيفزايد» (اخياني و بيرانوند، 1392: 124). پيش از هر چيز اين پرسش پيش مي آيد كه يافتن دو واژه سازنده ايهام تناسب در ديوان يك شاعر را مي توان پژوهشي در اندازه مقاله علمي-پژوهشي دانست؟ پرسش ديگر اين است كه اگر معني غايب و سازنده ايهام تناسب (در اينجا: معني موسيقايي) يكي از دو واژه در شعر حافظ را حافظ پژوهان در بررسي شعر او آورده باشند و ايهام تناسب واژه ديگر را نيز ديگر پژوهشگران با آوردنِ نمونه ها و گستردگي بيشتر، پيشتر آشكار ساخته باشند (چنان كه در نقد پيش رو نشان خواهيم داد) آن نوشته كوتاه كه با نثري گاه ناشيوا و لغزش هاي كوچك و بزرگ ديگر نگاشته شده چه ارزشي خواهد داشت؟