تاثير معماري بر درمان كودكان با اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي

اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي اختلال رفتاري شايع در دوران كودكي است. داراي علائم بي توجهي، بيش فعالي و تكانشگري در بيمار مي باشد. اين اختلالات منجر به بروز مشكلات فردي و اجتماعي مي شود. درمان استاندارد اين اختلال بيشتر با تكيه بر داروها، آموزش و مشاوره بوده است. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات فضاي معماري بر رفتار اين گروه از افراد جامعه مي باشد. به عبارت ديگر اين مقاله به بررسي بهبود زندگي كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي از طريق معماري مي پردازد. به اين منظور پس از معرفي خصوصيات اين بيماران، روش كار با تكيه بر مصاحبه با افراد متخصص، مشاهده مكان هاي درماني آنها، بررسي مقالات و كتب مرتبط بوده است. نتايج اين پژوهش تاثير جنبه هاي مختلف معماري را بر رفتار اين كودكان نشان مي دهد. باتوجه به يافته هاي اين مطالعه برخي از عناصر معماري مي تواند دركنترل عوارض اين بيماري در كودكان اثربخش باشند.