تاثير دوره غرقابي در مرحله زايشي و روش كود دهي بر رشد و تثبيت زيستي نيتروژن در سويا

به منظور بررسي اثر تنش غرقابي بر تجمع ماده خشك، سطح برگ، تعداد گره ها و قطرگره هاي تثبيت كننده نيتروژن در گياه سويا (Glycine max (L.) Merr.) رقم DPX آزمايشي در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان انجام شد. اين آزمايش به صورت طرح كاملاً تصادفي در قالب فاكتوريل انجام شد. فاكتور ها شامل روش كود دهي در سه سطح (تلقيح با باكتري BradyRhizobium japonicum، عدم تلقيح به اضافه كود نيتروژنه (150 كيلوگرم اوره در هكتار) و عدم تلقيح بدون كود نيتروژنه) و فاكتور دوم دوره تنش غرقابي شامل0، 5، 10 و 15 روز بود، كه در مرحله رشد زايشي (R2) اعمال گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد با افزايش طول دوره غرقابي صفات سطح برگ و وزن خشك برگ بطور متوسط 55 درصد نسبت به شاهد كاهش پيدا كردند و وزن خشك ريشه و حجم ريشه بطور متوسط 10 درصد نسبت به شاهد افزايش پيدا كردند. در تيمار تلقيح با باكتري بدون مصرف كود تشكيل گره مشاهده شد، كه با افزايش مدت تنش غرقاب تعداد گره در بوته، قطر گره و وزن خشك گره روندي كاهشي داشتند. در بين سطوح تغذيه اي سطح عدم تلقيح به اضافه كود نيتروژنه كمترين آسيب را از تنش غرقاب پذيرفت و تنش غرقاب بيشترين تاثير را روي سطح تغذيه اي عدم تلقيح بدون كود داشت. نتايج اين پژوهش بيانگر اين امر است كه اگر سويا بوسيله كود نيتروژنه در حد مطلوب تغذيه شود خسارت كمتري را از دوره غرقابي مي ببيند و همچنين نتايج نشان داد دوره غرقابي باعث كاهش معني دار تعداد گره تثبيت كننده نيتروژن در سويا مي شود.