تحليلي راهبردي از رويكردهاي نوين حكمروايي در مناطق كلان شهري اروپا (مطالعه موردي بارسلونا و لندن)

«حكمروايي مناطق كلان شهري» سازوكار ايجادِ انواعِ منعطف از ترتيبات نهادي- سازماني كارامد، در گستره مناطق كلان شهري است كه در راستاي همكاريِ هدف دار ميان بازيگراني نامتجانس، چون نهادهاي عمومي، حكومتي، خصوصي و جامعه مدني صورت مي پذيرد. مبتني بر چارچوب مفهومي بالا، اين مقاله با هدف بازنمايي راهبردهاي حكمروايي برخي مناطق كلان شهري قرن بيست و يكم در اروپا؛ يعني «بارسلونا» و «لندن»، با روشي تحليلي- توصيفي و از منظري تطبيقي در جستجوي پاسخ به دو پرسش محوري است: نخست اينكه، گفتمان «حكمروايي مناطق كلان شهري» بر چه مفاهيم، اصول و گزاره هايي استوار است؟ و دوم، ساختارها، اقتضائات و استراتژي هاي مواجهه نظام حكمروايي دو منطقه كلان شهري فوق (لندن و بارسلونا) در بهره گيري از امواج خروشان جهاني شدن چه بوده است؟ اين مقاله با تبيين زمينه ها و ساختار حكمروايي مناطق كلان شهري مذكور نشان داد كه تشكيل ائتلافِ كنشگران مختلف در مقياس هاي گوناگون در يك منطقه كلان شهري (باوجود اختلافات سياسي همچون بارسلونا) و قدرت يابي رهبري سياسي منطقه كلان شهري از طريق طراحي نظام حكمروايي كارامد و در چارچوب آن پي ريزي استراتژي هاي توسعه فضايي و اقتصادي منطقه كلان شهري منبعث از آراي مستقيم مردم (در تجربه لندن)، مي تواند راه برون رفت از چالش هاي فراروي مناطق كلان شهري دوران معاصر باشد. از سوي ديگر، يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه اولاً حوزه سياست گذاري بسيار پراهميت مناطق كلان شهري بنا به پيچيدگي هاي ماهوي، به نوعي «بازي چندنقشي» بدل شده و براي غلبه بر چالش هاي فراروي حكمروايي كلان شهري اتخاذ سياست ها و رويكردهاي همگرايانه افقي و عمودي ميان كنشگران منطقه اي، ملي، بين المللي در عصر جديد اجتناب ناپذير مي نمايد.دوم و باوجود «جهاني شدن همه چيز»، حكومت ها و در چارچوب آن، دولت ها هنوز هم سهم عمده اي در هدايت، بسترسازي، تسهيل، پويايي و نقش آفريني حكمروايي مناطق كلان شهري برعهده و در اختيار دارند.