تاثير تئوري هاي واقع گرايانه روابط بين الملل بر توسعه حقوق بين الملل

هدف اين مقاله بررسي تاثير تئوريهاي واقعگرايانه روابط بينالملل بر گسترش حقوق بين الملل است. واقعگرايان به دليل وجود آنارشي در نظام بينالملل، به جاي قانون، بر قدرت تاكيد دارند. به همين دليل رابطه بين قدرت و قانون را رابطهاي تقابلي در نظر مي گيرند . ولي پژوهش حاضر در پي اثبات اين فرضيه است كه قدرت، موجد و حامي قواعد حقوقي بين الملل است . از بدو تشكيل حاكميت كشورها، بهتدريج قواعدي براي نظم بخشيدن به روابط بين دولت ها شكل گرفت. پسازآن قدرتهاي بزرگ مديريت روابط بينالملل را به دست گرفتند. تاريخ روابط بين الملل نيز گوياي آن است كه در دورههاي موسوم به ثبات هژمونيك، اگرچه هژمون از قواعد حقوق بينالملل در راستاي منافع خود بهره برده، ولي براي حفظ ثبات و امنيت بين المللي، مهم ترين حامي قواعد حقوق بينالملل بوده است . اين مقاله با روش توصيفي – تحليلي، از منظري تاريخي نقش قدرت را در پيشبرد حقوق بينالملل بررسي مي نمايد.