تاثير روش هاي مختلف آموزشي بر نگرش دانش آموزان دوره ابتدايي شهرستان بوشهر نسبت به مقررات راهنمايي و رانندگي و فرهنگ ترافيك در سال 1390

هدف پژوهش حاضر« تاثير آموزش مقررات راهنمايي و رانندگي بر فرهنگ ترافيك دانش آموزان دوره ابتدايي شهرستان بوشهر در سال 1390» بود. فرضيه هاي 3 گانه ي تحقيق با در نظر گرفتن تاثير عامل آموزش به سه روش سخنراني، پخش فيلم آموزشي و برگزاري مسابقه نقاشي و انشاء، بر فرهنگ ترافيك (يادگيري و نگرش) دانش آموزان دوره ابتدايي و نيز مقايسه آنها با گروه كنترل مطرح و بررسي شد. روش تحقيق مورد استفاده، آزمايشي (با پيش و پس آزمون) بود. جامعه ي آماري شامل كليه دانش آموزان دختر و پسر دوره ابتدايي شهرستان بوشهر در سال 1389، به تعداد 14504 نفر، بود. كه در نهايت با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي و تصادفي ساده، تعداد 329 نفر انتخاب گرديد. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل يك نوع پرسشنامه ي محقق ساخته نگرش سنج با 16 سوال، و يك آزمون چهار جوابي يادگيري، با 16 سوال، از قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي (همگي بسته پاسخ) بود. پايايي ابزار اندازه گيري، پس از تعيين روايي محتوايي (صوري) پرسشنامه ي نگرش سنج از طريق نظر صاحبنظران، با استفاده از روش آلفاي كرانباخ ضريب پايايي معادل 84/0 تعيين گرديد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه؛ آموزش قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي به روش هاي سخنراني و برگزاري مسابقه نقاشي و انشاء بر يادگيري اين قوانين تاثير دارد، اما روش پخش فيلم هاي آموزشي در اين خصوص تاثيري ندارد؛ از ميان سه روش آزمايش شده تنها روش سخنراني بر نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به فرهنگ ترافيك موثر واقع شد و دو روش ديگر در اين زمينه بي تاثير بودند.