بازنمايي مولفه‌هاي اجتماعي هنرهاي ايراني اسلامي (مفهوم و سنخ‌شناسي هنرهاي ايراني اسلامي تا پيش از فرايند مدرن شدن)

يكي از ضرورت‌هاي مفهوم‌پردازي درباره هنرهاي ايراني اسلامي، توجه به مولفه‌هاي زمينه و بافت اجتماعي تاريخ اين هنرهاست. در اين مقاله، هنرهاي ايراني اسلامي به آن دسته از هنرهايي اطلاق مي‌شود كه به‌طور كلي در ميان جامعه ايران به‌عنوان هنرهاي ايراني يا جزيي از آن شناخته شده‌اند. از اين‌رو، تلاش شده تا با استفاده از روش مطالعه اسنادي، برخي از مهم‌ترين عناصر اجتماعي نهفته در مفهوم «هنرهاي ما» تا قبل از مواجهات جامعه با فرايند مدرن شدن بازنمايي شوند. مفاهيم «كاربرد در زندگي اجتماعي»، توجه هنرمند به «جمع‌گرايي» و اتكا به مولفه‌هاي اجتماعي «فرهنگ و دين» از مهم‌ترين عناصر دخيل در تعريف آثار هنرهاي ما تا پيش از مدرن شدن بوده‌اند. همچنين به لحاظ سنخ‌بندي اجتماعي، با استفاده از ملاك‌هايي همچون تقسيم بر مبناي زنانه يا مردانه بودن (جنسيت)، عموميت مخاطب، وقايع مهم اجتماعي فرهنگي و حمايت‌هاي اجتماعي نهادهاي جامعه، هنرهاي ما بررسي شده‌اند.