پديد آورندگان :
ميربلوك، فردين نويسنده , , سالاري، ارسلان نويسنده , , رضائي دانش، مائده نويسنده , , كاظم نژاد، احسان نويسنده , , شاد، بيژن نويسنده , , خيرخواه، جلال نويسنده , , مهاجري مقدم، امين نويسنده , , قلي پور، محبوبه نويسنده , , نيك سرشت، وحيد نويسنده , , برزيگر، انوش نويسنده ,
چكيده فارسي :
هيپرهموسيستئينمي در مطالعات متعددي با افزايش خطر بيماري هاي قلبي- عروقي همراهي داشته است. به دليل تفاوت در الگوهاي تغذيه و زمينه ي ژنتيك، بر آن شديم تا نقش هيپرهموسيستئينمي را به عنوان عامل خطر در جمعيتي ايراني ارزيابي كنيم.
هدف: تعيين ارتباط هموسيستئين پلاسما و شدت بيماري رگ هاي كرونر در بيماران آنژيوگرافي كرونري.
مواد و روش ها: برپايه يك پژوهش همبستگي مقطعي(A correlation cross sectional study) بيماران سرپايي مشكوك به بيماري شريان كرونر كه در مركز آموزشي- درماني حشمت در سال 1392 در راستاي درمان مورد آنژيوگرافي كرونر قرار گرفتند، در پژوهش وارد شدند. 168 بيمار در مطالعه شركت داده شدند. نمونه هاي خون وريدي ناشتا براي اندازه گيري ميزان هموسيستئين پلاسما از بيماران گرفته شد و شدت بيماري عروق كرونر با مجموع امتيازبندي Gensini تعيين شد. داده ها با نرم افزار SPSS 21 آناليز و ميزان معني داري 05 /0>p در نظر گرفته شد. سنجش آماري با آناليزunivariate ، سپس آناليز multivariate و با رگرسيون لوجيستيك انجام شد. داده هاي گروه بندي شده با آزمون Chi-square و داده هاي پيوسته با آزمون unpaired t test بررسي شدند.
نتايج: بيماري شريان كرونري(CAD) در153 (91%) بيمار وجود داشت و 15 بيمار شريان هاي طبيعي كرونر داشتند. 58 نفر (5 /34%) دچار هيپرهموسيستئينمي بودند. در بيماراني كه اسكور بالاتر درگيري كرونر داشتند، هيپرهموسيستئينمي شايع تر بود و همچنين ميانگين هموسيستئين بالاتري داشتند. پس از همسان سازي با فاكتورهاي خطر اصلي، همراهي مستقلي بين هيپرهموسيستئينمي با بيماري عروق كرونر يافت شد.
نتيجه گيري: نه تنها مبتلايان بيماري شريان كرونري ميزان هموسيستئين بالاتري نسبت به بيماران با آنژيوگرافي نرمال دارند بلكه هرچه شدت بيماري كرونري افزايش مي يابد (بر پايه سيستم امتيازبندي Gensini) ميزان هموسيستئينمي نيز به همان نسبت افزايش پيدا مي كند.
