تاثير خشكسالي بر روند پوشش گياهي حوضه ي آبخيز سد ملاصدرا ، و كاربرد فنون سنجش از دور براي پايش آن

خشكسالي يك پديده و خطر پيچيده­ي طبيعي، ناشي از شكستن تراز آبي است، كه تاثير آن هميشه در حوزه هاي زيست محيطي مشهود مي باشد. بدين منظور، به كارگيري فن­آوري سنجش از دور در پايش خشكسالي، با توجه به كمبود ايستگاههاي اندازه­گيري عناصر آب­وهوايي، بسيار پراهميت است. در اين پژوهش شاخصهاي پوشش گياهي NDVI، RVI، VCI، DSI، VSWI، SAVI، TCI و EVI حاصله از تصاوير سنجنده­ي TM ماهواره­ي LANDSAT به تاريخهاي: 13/6/2010 و 16/5/2000 جهت پايش خشكسالي مورد استفاده قرار گرفتند. همچنين، آمار بارندگي در بازه­ي زماني 14 ساله (1998-2012) مستخرج از ماهواره­ي TRMM با تفكيك مكاني 25/0 × 25/0 درجه مشتمل بر 15 نقطه دريافت گرديدند، سپس، با به كارگيري شاخصهاي خشكسالي آزمون دنباله­ها و شاخص معيار بارش سالانه (SIAP) سالهاي تر و خشك مشخص گرديدند. نتايج بيانگر وجود پنج سال خشك (2011-2006)، چهار سال بهنجار و پنج سال تر مي باشد. با بررسي شاخصهاي NDVI و SAVI، شاهد افزايش مقادير كمينه و بيشينه در سالهاي تر مي­باشيم؛ همچنين، با توجه به اين شرايط دمايي تاثير بسزايي بر ميزان خشكي دارد، با تلفيق شاخصهاي پوشش گياهي و دماي سطح زمين در شاخصهاي DSI - VSWI ميزان تفاوت مقادير اين شاخصها در سالهاي تر و خشك به دست آمد