رابطه توانمند سازي و حمايت سازماني ادراك شده با رضايت شغلي دبيران تربيت بدني شهر همدان

مسألۀ ترك خدمت كاركنان و نیروهای‌ متخصص یكی از معضلات سازمانی است كه ضربه‌ای بر روند حركت سازمان وارد نموده و برای مدیر سازمان‌ كه در پی حفظ، نگهداری، بهبود و بهره‌ وری نیروی انسانی خود می‌باشد، به صورت یك مشكل مطرح است و توجه‌ خاصی را می‌طلبد. بكارگیری روش­های صحیح مدیریتی و همچنین ارتقاء سطح توانمندی كاركنان، انگیزۀ آنان را برای ارتباط پایدار و طولانی با سازمان افزایش می­دهد. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی رابطه توانمند سازی و حمایت سازمانی ادراك شده با رضایت شغلی در بین دبیران تربیت بدنی شهر همدان بود.روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، شامل كلیه دبیران تربیت بدنی شهر همدان، به تعداد 511 نفر بود و نمونه آماری بر اساس جدول كرجسی و مورگان، تعداد 217 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه حـمایت سازمانی ادراك شده، پرسشنامه توانمندسازی و پرسشنامه رضایت شغلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، از آمار توصیفی و استنباطی با بهره گبری از نرم افزارSPSS19 استفاده شد.نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین حمایت سازمانی ادراك شده و توانمند سازی كلی با رضایت شغلی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین، بین مولفه­ های توانمندسازی (معنی­داری، شایستگی، استقلال(حق انتخاب) و تأثیر گذاری)، با رضایت شغلی رابطه معنی­داری بدست آمد. بر اساس نتایج رگرسیون گام به گام، حمایت سازمانی ادراك شده و ابعاد توانمندسازی به ترتیب توان تبیین حدود 0/51 و 0/53 از تغییرات رضایت شغلی را دارند. ادارات آموزش و پرورش می­توانند با سرمایه­گذاری و توجه به بحث­های توانمندسازی و حمایت سازمانی ادراك شده در دبیران تربیت بدنی، توانایی آنان در انجام وظایف محوله برای ارتقای رضایت شغلی خود در سازمان را ارتقاء بخشند.