اثربخشي درمان گروهي مبتني بر كيفيت زندگي بر شادكامي، رضايت از زندگي و تنظيم خلق معتادان مرد شهر اهواز

The Efficacy of Group Quality of Life Therapy on Happiness, Life Satisfaction and Emotional Regulation of Ahvaz Men Addicts

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر كيفيت زندگي بر شادكامي، رضايت از زندگي و تنظيم خلق معتادان مرد شهر اهواز انجام شده است. روش بررسي: طرح پژوهش از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه آزمايش و گواه مي-باشد. جامعه آماري شامل معتادان مراجعه كننده به كلينك هاي ترك اعتياد اهواز بوده است كه از ميان آن ها به شيوه نمونه گيري خوشه اي تعداد 30 نفر كه از لحاظ شادكامي و رضايت از زندگي يك انحراف معيار از ميانگين كمتر بودند، به عنوان نمونه انتخاب و به-صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه تحت درمان مبتني بر كيفيت زندگي به شيوه گروهي قرار گرفتند، اما گروه كنترل هيج مداخله اي دريافت نكردند. ابزار اين پژوهش شامل پرسش نامه شادكامي آكسفورد و پرسش نامه تنظيم خلق گرانسفكي و همكاران بود كه شركت كنندگان در مرحله پيش-آزمون و پس آزمون به سوالات آن پاسخ دادند. از روش هاي آماري توصيفي و كواريانس جهت تجزيه و تحليل اثربخشي درمان مبتني بر كيفيت زندگي استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه ميان گروه آزمايش و كنترل از لحاظ متغير شادكامي، رضايت از زندگي و تنظيم خلق تفاوت معناداري وجود دارد (001/0P < ). ميزان شادكامي، رضايت از زندگي و تنظيم خلق در گروه آزمايش در پس آزمون به طور معنا-داري بيش از گروه كنترل بود. نتيجه گيري: درمان مبتني بر كيفيت زندگي كه از تركيب روان شناسي مثبت نگر و با رويكرد شناختي-رفتاري شكل گرفته، مي تواند شادكامي، رضايت از زندگي و تنظيم خلق افراد معتاد را افزايش دهد.

Background and Objective: The purpose of this research was study the efficacy of quality of life group therapy on happiness, life satisfaction and emotional regulation of addict men. Subjects and Methods: The research method was semi-experimental with pre-post and control group. The sample consisted of 30 addict males who referred to withdrawal clinics in Ahvaz who acquiring one standard deviation below the mean in happiness scale. Then randomly divided in to experimental and control groups. We used 8 sessions of quality of life group therapy in experimental group but the control group did not receive any intervention. The instrument was Oxford Happiness Inventory and Garnefski Emotional regulation scale. Results: A significant difference between two groups in happiness, life satisfaction and emotional regulation (P < 0.001).The rat of happiness(P < 0.001, F=74.26) life satisfaction(P < 0.001 ,F=47.87) and emotional regulation(P < 0.001,F=31.24) in experimental group in comparison with pretest and control group was significantly higher. Conclusion: According to results of this research quality of life therapy as the combined of positive psychology and cognitive behavioral therapy can increase the rate of happiness, life satisfaction and emotional regulation of addict men.