تعيين شاخص هاي ارزيابي عملكرد قطب هاي علمي

Determining Evaluation Indicators of the Performance of Centers of Excellence

آموزش عالي معرف نوع مهمي از سرمايه گذاري در منابع انساني است كه با فراهم آوري و ارتقاي دانش، فناوري، خلاقيت و مهارت و نگرش موردنياز فراگيران، به توسعه پايدار كمك مي كند. آموزش عالي موجب ترويج دانش مي‌شود و با پژوهش و تحقيقات بنيادي و كاربردي علم و دانش جديد نيز به‌وجود مي‌آورد. در دهه اخير توجه به توسعه پايدار علمي در ايران از گسترش قابل توجهي برخوردار شده است. قطب هاي علمي با هدف گردهم‌آوري و سامان‌دهي جمعي از اعضاي هييت علمي توانمند در گسترش مرزهاي دانش و توسعه پايدار علمي در دانشگاه ها ايجاد شده اند. ارزيابي مستمر عملكرد اين قطب هاي علمي با توجه به اهدافي كه در تاسيس آنها در نظر گرفته شده است با تعيين و تدوين شاخص هاي موثر و مفيد ضروري است. در اين مقاله مدل جديدي براي ارزيابي عملكرد قطب هاي علمي طراحي و نتايج اجراي آن در قطب هاي علمي دانشگاه صنعتي اميركبير به عنوان نمونه ارايه شده است. يكي از نتايج حاصل از اين ارزيابي مي تواند در شناسايي فعاليت-هاي مفيد و موثر قطب هاي علمي استفاده شده و منجر به هدايت و جهت‌دهي مناسب آنها شود و به‌علاوه با ايجاد رقابت صحيح شاخصي براي حمايت و پشتيباني بيشتر از قطب هاي علمي فعال تر تعيين و مورد استفاده قرار گيرد. همچنين براي آسيب شناسي قطب هاي علمي با عملكرد ضعيف اقدام كرد و در رفع و اصلاح مسايل مربوط به فعاليت نكردن آن ها اقدام‌هاي جدي انجام داد و در صورت تداوم در فقدان فعاليت مفيد تصميم به انحلال و حذف قطب علمي گرفت

Higher education introduces a type of investment in human resources that helps to sustainable development by providing and promoting science, technology, creativity and expertise. Also, higher education promotes science and creates new knowledge by basic and applied researches. In the recent decade, much attention has been paid to the sustainable scientific development in Iran. Centers of excellence are established with the aim of collecting and organizing capable faculty members to develop science frontiers and sustainable development of science and technology in universities. Considering the aims of establishing centers of excellence, Continuous evaluation of these centers is important and useful by defined indicators. In this paper, a new model is developed to evaluate the performance of the centers of excellence and as a case study is applied to the centers of excellence of Amirkabir University of Technology. One of the results of this evaluation can be used for identification of useful and effective activities of centers of excellent and is suitable for guiding them to a right position. Furthermore, determining and using an indicator can result in comparison and competition between different centers so that serious measures can be done about them; to direct and better support of them or eliminating the centers that have weak performance.