طرحي براي نظام ارزيابي سياست‌هاي علم، فناوري و نوآوري

A Plan for Evaluating Science, Technology and Innovation Policies

موفقيت بلندمدت سياستگذاري و سياست‌هاي علم و فناوري نيازمند تخمين و پيش‌بيني نتايج و اثرات سياست‌ها، بازخورد منظم دستاوردها بر اساس معيارهاي مشخص و بناكردن بر يك نظام پايش قدرتمند و قابل اطمينان است. در چنين بستري است كه جايگاه و اهميت ارزيابي سياست‌هاي علم و فناوري روشن مي‌شود. اين مقاله مي‌كوشد با تبيين جايگاه ارزيابي سياست‌ها در چرخه‌ سياستگذاري به عنوان بُعدي از اين فرايند كه در يكايك اجزاي ديگر حضور و تاثير دارد و با استفاده از يك فراچارچوب براي بررسي و تحليل موضوع ارزيابي سياست‌ها كه مبتني بر دو بعد مفهوم-كاربرد و ايستايي-پويايي است، بر اساس تبيين مباني و زيرساخت‌هاي لازم طرحي را براي چارچوب و نظام ارزيابي سياست‌هاي علم و فناوري در كشور ارايه كند.

Long-term success of science and technology policies and policy making need to assess and predict the results and effects of policies, regular feedbacks of outcomes based on specified criteria, and establishing on an effective and reliable monitoring system. In such a context, the role and importance of evaluating science and technology policies become clear. This article tries to suggest a plan for the framework and system of STI policy evaluation in Iran based on explaining the position of policy evaluation in the policy cycle as a dimension of this process that is present and has impact on every other component, and by implementing a meta-framework to analyze policy evaluation established on two bidimensional concepts: Conceptual-Applied and static-dynamic.