بررسي ارتباط عوامل جمعيت شناختي و باليني با تعداد تنگي مجدد در بيماران تحت آنژيوپلاستي با استفاده از مدل رگرسيون دوجمله‌اي منفي

The Association of Demographic and Clinical Factors with the Frequency of Restenosis in Patients Undergoing Angioplasty Using Negative Binomial Regression

مقدمه و اهداف: از مهم‌ترین نگرانی‌های متخصصین قلب و عروق، تنگی مجدد آنژیوپلاستی عروق كرونر است كه می‌تواند پیامدهایی چون جراحی پیوند بای پس عروق كرونر،  انفاركتوس میوكارد و یا مرگ را به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر تعداد موارد بروز تنگی مجدد در فاصله زمانی چهارساله پس از آنژیوپلاستی بر روی بیماران شهر زنجان انجام‌شده است. روش كار: در این مطالعه هم‌گروهی، تمامی 981 بیماری كه طی فروردین 1388 لغایت آخر خردادماه 1390 جهت آنژیوپلاستی به بیمارستان آیت‌الله موسوی زنجان مراجعه كرده بودند به مدت 4 سال ازنظر تعداد بروز تنگی مجدد پیگیری شدند. بر اساس پرونده بیمار، اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق بالینی بیمار اخذ گردید و با توجه به ماهیت شمارشی متغیر وابسته و بیش پراكنش داده‌ها از رگرسیون دوجمله‌ای منفی برای مدل بندی داده‌ها استفاده گردید. نتایج: بروز حداقل یك مرتبه تنگی مجدد در فاصله 4 سال پس از آنژیوپلاستی 43 درصد بوده است. بر اساس مدل رگرسیون دوجمله‌ای منفی، نسبت نرخ تنگی مجدد در افراد دارای سابقه دیابت حدود 32 درصد، آنژین ناپایدار 44 درصد، نارسایی مزمن كلیوی 66 درصد و انفاركتوس میوكارد 30 درصد، بیشتر از سایر افراد بوده است (05/0P<). نتیجه‌گیری: در این مطالعه عوامل مؤثر بر نرخ تنگی مجدد، دارا بودن سابقه دیابت، آنژین ناپایدار، نارسایی مزمن كلیوی و انفاركتوس میوكارد تشخیص داده شد. ازاین‌رو، بررسی و پیگیری‌های دوره‌ای در این افراد پیشنهاد می‌گردد.

Background and Objectives: One of the main concerns of heart specialists is the occurrence of restenosis after coronary angioplasty which can lead to coronary artery bypass graft, myocardial infarction, and death. The present study was conducted to investigate the factors affecting the frequency of restenosis during four years in patients of Zanjan.  Methods: In the present retrospective cohort study, all the patients who underwent angioplasty in Ayatollah Musavi Hospital of Zanjan from April of 2009 to June of 2011 were examined in terms of the frequency of restenosis. According to the patients’ medical records, all the demographic and clinical data of the patients were collected. Since the dependent variable was count in nature and the data were over-dispersed, negative binomial regression was used for modeling. Results: The incidence of at least one restenosis during four years after angioplasty was calculated to be 43%. According to the negative binomial regression model, the ratio of restenosis in patients suffering from diabetes, unstable angina, chronic kidney disease, and myocardial infarction was 32%, 44%, 66%, and 30% more than other patients, respectively (P<0.05). Conclusion: In the present study, the effective factors of restenosis were recognized as diabetes, unstable angina, chronic kidney disease, and history of myocardial infarction; hence, assessment and periodic follow-up of these patients are strongly recommended.