دوسوگرايي جامعه شناختي در دوران سه پادشاه قاجار از نگاه سفرنامه نويسان زن انگليسي

تفسير جهان و پديده­هاي موجود در آن از زاويه يك گروه خاص (مانند مردان) نمي تواند تفسير به راستي حقيقي از جهان و پديده هاي آن باشد. چشم­انداز زنانه امكان ديدن و تفسير كردن پديده­هاي جديد، متفاوت يا مغفول مانده از نگاه مردان را فراهم مي كند. در پژوهش حاضر چشم­اندازي زنانه را در راستاي كشف خاستگاه مسئله دوسوگرايي، به عنوان يكي از مسائلي كه امروزه در عرصه هاي مختلف اجتماعي، سياسي، فرهنگي، پزشكي و حتي اقتصادي از مسائل عمده به شمار مي­آيد، برگزيديم و به پيگيري اين نگاه خاص در زواياي تاريخ پرداختيم؛ سوال اصلي در اين پژوهش اين گونه طرح گرديده است: از نگاه سفرنامه نويسان زن انگليسي، دوسوگرايي (دوگانگي) جامعه­شناختي و فرهنگي ايرانيان در دوران سه پادشاه قاجار (ناصرالدين شاه، محمدعلي شاه و احمدشاه) شامل چه انواعي مي گردد؟ اين پژوهش با استفاده از رويكرد نوع شناسي و با استعانت از نظريه مرتون درباره انواع دوسوگرايي روان شناختي و جامعه شناختي و از طريق تكنيك هاي بررسي تاريخي و تحليل محتوا سعي نموده است به پرسش مذكور پاسخ دهد. دستاوردهاي اين پژوهش حاكي از شناسايي پنج نوع دوسوگرايي (دوگانگي) اجتماعي و فرهنگي در ميان ايرانيان از نگاه مسافران زن انگليسي است.