بررسي تاثير جنگ ايران و عراق بر تجديد مساله جزاير سه گانه در 1371ش/1992م

موقعيت استراتژيك جزاير سه گانه در دهانه ورودي خليج فارس موجب اهميت اين جزاير در حيات اجتماعي ساكنين خليج فارس بوده است. پذيرش حاكميت ايران به جزاير سه گانه به واسطه بروز رقابت هاي سياسي و اقتصادي به رد حاكميت ايران در 1903م/1320ه منتهي گرديد كه خود نقطه آغازين مساله جزاير سه گانه بود. مساله جزاير به واسطه تحولات بعدي در سطح منطقه و تحولات بين المللي ادامه يافت تا آنكه در سال 1971م.1350ش، طبق قراردادي رسمي حل و فصل شد. اما با پيروزي انقلاب اسلامي ايران و در ادامه بروز جنگ ايرانو عراق، به واسطه بروز تحولات جديد در منطقه، مساله جزاير سه گانه با ابعادي متفاوت، تجديد شد. از آنجايي كه ارائه راهكارهايي در جهت حل و فصل مسائل تاريخي، مهمترين و اولين گام در راه ايجاد يك تفاهم ميان كشورهاي ساحلي خليج فارس است، مساله جزاير سه گانه به عنوان يك نمونه بارز نياز به بررسي ابعاد تاريخي و ريشه يابي علل بستر ساز دارد. سوال اصلي تحقيق اين است كه با وجود حل مساله جزاير سه گانه در دوران پهلوي، موضوع در دوران جنگ ايران و عراق به واسطه چه عواملي تجديد شد؟ فرض غالب بر اين است كه با توجه به تجربه هاي تاريخي در زمينه نقش اينگونه مسائل در تفاهم ميان كشورهاي ساحلي خليج فارس، اين مساله را بايد در فرايندي چند بعدي ناشي از تحولات داخلي ايران و تاثيرات جنگ هشت ساله در خليج فارس جستجو كرد.