شگردهاي طنزپردازي در رمان مدار صفر درجه، احمد محمود

The Satire Techniques in the Novel of "Madar-e-Sefr Darajeh" by Ahmad Mahmoud

احمد محمود، از نويسندگان واقع‌‌گراي نسل دوم ايران است كه شاخصه‌‌هايي همچون بومي‌‌نويسي و لحن عاميانه، زبان ساده و پرتحرك، مطابقت زبان با جهان داستاني، تحول و بسط زبان روايي، ايجاز بر محور زيبايي‌‌شناسي، كاربرد عناصر و مفاهيم نمادين، مهارت در شخصيت‌‌پردازي، تصويرسازي هنرمندانه فضاي داستان، پرداختن به مسايل اجتماعي و سياسي در طرح داستان، طنزپردازي و... از وجوه برجسته نويسندگي او به شمار مي‌‌آيد. طنزپردازي يكي از وجوه نويسندگي محمود در رمان مدار صفر درجه است، كه موجب شد به بررسي اين رمان از اين منظر بپردازيم. نويسنده سعي دارد در اين اثر برجسته‌‌، با بهره‌‌گيري از شگردهاي طنزپردازي و با خروج از هنجار عادي كلام، علاوه بر خلق اثري ادبي، اعتراض و انتقاد خود را نسبت به نابساماني‌‌هاي اجتماعي- سياسي اعلام دارد. در اين مقاله اساس بررسي، بر مبناي نگاه زيباشناسانه و‌‌ بر عناصر بلاغي و زباني از قبيل كنايه و آيروني، تشبيه، توصيف، نقيضه، اغراق، تحقير و تمسخر، با ذكر شواهدي از رمان، نهاده شده است. نتيجه بررسي نشان مي‌‌دهد كه نويسنده، عناصر بلاغي و زباني را به گونه اي هنرمندانه دستمايه آفرينش طنزهاي گفتاري و عبارات طنز قرار داده است.

Ahmad Mahmoud is one of the realistic authors of Iranʹs second generation whose focus is limited to the characteristics such as indigenous writing and folk tune, simple and dynamic language, the conformity of language with the fictional world, evolution and development of narrative language, brevity based on the aestheticism, use of symbolic concepts and elements, characterization skill, artistic imagination of the story atmosphere, studying the social and political issues in the plot, using ironic language and etc. Satire as one of his writing techniques in the novel "Madar-e-Sefr Darajeh " encouraged us to study it. The author of this book tries to represent his ideas and opposition toward the social and political situation by using satire and ironic language in addition to create a literal work. The study is based on the aesthetic look and emphasizes on rhetorical and linguistic elements such as irony, simile, description, parody, hyperbole, humiliation and ridicule by giving evidences of the novel. The results show that the author has used linguistic and rhetorical elements artistically to create verbal and phrasal satires.