بررسي دقت ام.آر.آي در تشخيص ندول هاي منفرد ريوي

Accuracy of MRI on Diagnosis of Solitary Pulmonary Nodule

زمينه و هدف: ندول منفرد ريوي ضايعات مدور زير 3 سانتي متر هستند كه حاشيه مشخص داشته و با پارانشيم ريه محاصره شده اند. سي تي اسكن روش استاندارد براي تشخيص اين ضايعات مي باشد. علي رغم مزاياي ام آر آي در تصويربرداري اجزاي مختلف بدن، استفاده معمول از آن در تشخيص ندول منفرد ريوي اثبات نشده است. در اين مطالعه، دقت ام آر آي در تشخيص اين ضايعات مورد بررسي قرار گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه، ?? بيمار كه در آن ها ندول منفرد ريوي توسط سي تي اسكن اثبات شده است و ?? نفر با نتيجه نرمال سي تي اسكن به ترتيب به عنوان گروه هدف و شاهد انتخاب گرديدند. سي تي اسكن به عنوان روش انتخابي تصويربرداري درنظر گرفته شده و نتايج حاصل از ام آر آي با آن مقايسه گرديد. يافته ها: اندازه، محل ندول و سكانس هاي مختلف ام آر آي، پارامترهاي درنظر گرفته شده در اين مطالعه هستند. نتايج آماري مويد حساسيت تشخيصي ?? درصد و ?? درصد و ?? درصد براي تصاوير T1w و T2wو Fat-Sat به ترتيب بوده است. ويژگي در تصاوير ,T2, T1 Fat-Sat نيز به ترتيب ?? درصد، ?? درصد و ?? درصد استنتاج گرديد. بحث و نتيجه گيري: علي رغم ويژگي بالاي سكانس هاي ام آر آي در بررسي ندول منفرد ريه، به دليل پايين بودن حساسيت اين روش تصويربرداري استفاده معمول آن بدون تزريق كنتراست در تشخيص ضايعات مذكور پيشنهاد نمي گردد.

Background and Objective: Solitary pulmonary nodule (SPN) is defined as a discrete, well margined opacity up to 3cm in diameter that is surrounded by normal lung tissue and is not associated with any other abnormality in the lung or nearby lymph nodes. CT scan is the modality of choice for detection of SPN. Lack of ionizing radiation and high spatial resolution are the main benefits of MRI, nevertheless the usefulness of this imaging modality on diagnosis of lung nodules has not been well established. Aim of this study was to determine the accuracy of MRI on diagnosis of SPNs that their presence have been confirmed by CT scan. Subjects and Methods: A total of 32 patients, confirmed for SPN according to CT scan findings and 11 patient with normal CT scan were included in this prospective study were allocated as case and control groups respectively. Sensitivity, specificity and positive and negative predictive values of MRI were determinated. Site and size of pulmonary nodules as well as different MRI sequences were the investigated parameters. Results: Statistical analysis showed the least diagnostic sensitivity for T1w sequences (27%). T2w images and Fat-sat slices had 55% and 36% sensitivity respectively. Specificity of 97% for T1w images, 90% for T2w slices and 90% in Fat-sat sequences were the other results. Conclusion: Although specificity of different sequences of MRI was ?90% , low sensitivity and breath holding technique precludes its routine usage for the suspected patients with SPN and early detection of pulmonary nodules in high risk patients.