طراحي مدل كسب و كار براي شبكه‏اي از سازمان‏هاي همكار

توسعه سازمان‏هاي شبكه‏اي معمولاً با توليت يك بنگاه مركزي (مادر) پي گرفته مي‏شود، بدين منظور بنگاه مادر علاوه بر تعريف راهبرد، ماهيت و سازوكارهاي شبكه بايد با تبيين يك مدل كسب‌وكاري استراتژي‌هاي خود را در سطح شبكه به اجرا درآورد اهميت مدل كسب‌وكار در شبكه تا آنجا مهم است كه بسياري از صاحب‌نظران نظير زوت و آميت مدل كسب‌وكار را موتور استراتژي‌هاي مبتني بر شبكه مي‏دانند. در پژوهش حاضر، با نگاه به موضوع شبكه‏هاي همكاري، اقدام به طراحي مدل كسب‌وكار سازمان مادر در شبكه‏هاي همكاري به‌عنوان نماد شبكه شده است. در اين راستا با بررسي ادبيات موضوع، مدل ارايه‌شده توسط استروالدر (2004) به‌عنوان مدل پايه انتخاب گرديد و پس از افزودن چندين فاكتور مستخرج از ادبيات در بخش الزامات طراحي و شكل‌گيري شبكه‏ها، مدل كسب و كار شبكه‏اي در سه لايه تحت عنوان‏هاي «لايه اول-ستون‏هاي اصلي مدل كسب و كار شبكه‏اي»، «لايه دوم- بخش بندي ستون‏هاي اصلي» و «لايه سوم- مصاديق» طراحي و طي روش دلفي و در سه دور مورد قضاوت خبرگان قرار گرفت. پس از تاييد مدل نهايي توسط خبرگان به‌منظور اعتبارسنجي مدل پرسشنامه‌اي جهت سنجش مدل طراحي‌شده در اختيار خبرگان دانشگاهي و مديران دو شبكه‏ همكاري قرار گرفت. كه نتايج به كاربردي و عملياتي بودن مدل تدوين‌شده صحه مي‏گذارد.