مدلسازي و تحليل درصد رطوبت تعادل چوب با استفاده از متغيرهاي مكاني در گستره ايران

درصد رطوبت تعادل (EMC) يكي از شاخص هاي مهم در صنايع چوب مي باشد كه بررسي و تعيين آن در مكان هاي مختلف منجر به جلوگيري از تلفات ناشي از عوامل هواشناسي مي گردد. به منظور ارائه مدلي رياضي از رابطه درصد رطوبت تعادل با متغيرهاي زمين آماري (طول و عرض جغرافيايي و ارتفاع از سطح دريا) اين مطالعه صورت گرفت. نتايج نشان داد كه اقليم و مناطق ساحلي و سرد، درصد رطوبت تعادل بيشتري نسبت به مناطق و اقليم هاي خشك و مركزي ايران دارند. ماههاي زمستان، ماههاي اوليه بهار و ماههاي پاييز منتهي به زمستان داراي رطوبت تعادل چوب بيشتري بودند. تحليل با متغيرهاي مكاني نشان داد استفاده از دو متغير عرض جغرافيايي- ارتفاع نتايج بهتري نسبت به روش تك متغيره ارائه مي دهد. تحليل سه متغيره نيز نتايج دقيق تري نسبت به روش هاي تك متغيره و دو متغيره ارائه نمود. در ماههاي گرم سال تنها در تحليل سه متغيره نتايج خوبي بدست آمد. به نظر مي رسد راه حل مناسب جهت بررسي درصد رطوبت تعادل با متغيرهاي مكاني، مطالعه در مقياس منطقه اي، در نظر گرفتن شرايط اقليمي، دوري و نزديكي به منابع رطوبتي و در نهايت ارائه مدل براي اقليم مختص آن منطقه مي باشد. چكيده درصد رطوبت تعادل (EMC) يكي از شاخص هاي مهم در صنايع چوب مي باشد كه بررسي و تعيين آن در مكان هاي مختلف منجر به جلوگيري از تلفات ناشي از عوامل هواشناسي مي گردد. به منظور ارائه مدلي رياضي از رابطه درصد رطوبت تعادل با متغيرهاي زمين آماري (طول و عرض جغرافيايي و ارتفاع از سطح دريا) اين مطالعه صورت گرفت. نتايج نشان داد كه اقليم و مناطق ساحلي و سرد، درصد رطوبت تعادل بيشتري نسبت به مناطق و اقليم هاي خشك و مركزي ايران دارند. ماههاي زمستان، ماههاي اوليه بهار و ماههاي پاييز منتهي به زمستان داراي رطوبت تعادل چوب بيشتري بودند. تحليل با متغيرهاي مكاني نشان داد استفاده از دو متغير عرض جغرافيايي- ارتفاع نتايج بهتري نسبت به روش تك متغيره ارائه مي دهد. تحليل سه متغيره نيز نتايج دقيق تري نسبت به روش هاي تك متغيره و دو متغيره ارائه نمود. در ماههاي گرم سال تنها در تحليل سه متغيره نتايج خوبي بدست آمد. به نظر مي رسد راه حل مناسب جهت بررسي درصد رطوبت تعادل با متغيرهاي مكاني، مطالعه در مقياس منطقه اي، در نظر گرفتن شرايط اقليمي، دوري و نزديكي به منابع رطوبتي و در نهايت ارائه مدل براي اقليم مختص آن منطقه مي باشد. به نظر مي رسد راه حل مناسب جهت بررسي درصد رطوبت تعادل با متغيرهاي مكاني، مطالعه در مقياس منطقه اي، در نظر گرفتن شرايط اقليمي، دوري و نزديكي به منابع رطوبتي و در نهايت ارائه مدل براي اقليم مختص آن منطقه مي باشد.