كاركردهاي اجرايي مغز در بين معتادان داراي بازگشت و بدون بازگشت

The Comparison of Executive Functions in the Brain of Who that Returns to Addiction and no Return

زمینه و هدف: از آنجایی كه فرآیندهای شناختی و همچنین عملكردی افراد می تواند به شكل مستقیم تحت تأثیر سیستم عصبی مركزی قرار گیرد و همچنین با توجه به شیوع بالای مصرف مواد مخدر، بررسی و شناخت دقیق ابعاد گوناگون اعتیاد و ارتباط آن با كاركردهای اجرایی مغز، این تحقیق می تواند یكی از اهداف كاربردی برای كمك به كشف راه كارهای درمانی اختصاصی و به كامل تر شدن برنامه های درمانی موجود و بهینه شدن سطح فعالیت های عملكردی و در نهایت افزایش بهزیستی روانشناختی این بیماران شود. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف مقایسه كاركردهای اجرائی مغز در بین دو گروه از معتادان دارای بازگشت و بدون بازگشت انجام پذیرفت. روش كار: جامعه آماری شامل تمامی مردان مراجعه كننده به مراكز درمانی ترك اعتیاد شهر تهران در سال 1392 بود كه در گذشته دارای سوء مصرف مواد مخدر مت-آمفتامین (شیشه) بوده­ و اقدام به ترك آن نموده­اند و همچنین افرادی كه پس از ترك مصرف، مجدداً به مصرف  مواد مخدر روی آورده­اند. نمونه انتخاب شده برای هرگروه شركت كننده، شامل30 نفر بود وگروه های مورد نظر از میان افرادی كه رضایت خود را برای شركت در این پژوهش اعلام نموده بودند انتخاب گردید كه اكثر بیماران از مراحل آزمون رضایت داشتند. در مطالعه حاضر برای تشخیص وابستگی و عدم وابستگی افراد به مواد افیونی از ارزیابی و تشخیص متخصصان مراكز درمانی ترك اعتیاد و همچنین از ملاك­های DSM-IV-TR برای تشخیص وابستگی به مواد یا ترك آن استفاده گردید. ابزار آماری مورد استفاده در این پژوهش كارت­های ویسكانسین و آزمون رنگ واژه استروپ بود و برای تحلیل داده ها از مدل آنالیز واریانس یك طرفه (ANOVA) استفاده شد. نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد گروه افراد دارای بازگشت در فرآیندهای مفهوم­سازی، انعطاف­پذیری، آغاز گری، طرح پذیری، بازداری پاسخ و بصورت كلی در كاركردهای اجرایی مغز عملكرد ضعیف­تری نسبت به گروه افراد بدون بازگشت از خود نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش می­توان چنین نتیجه­گیری نمود كه مصرف مواد مخدر می­تواند موجب تضعیف كاركردهای اجرایی مغزی در معتادین شده و رهایی از وابستگی به بهبود این فرآیندهای مغزی منجر­ گردد. اگر چه یافته های این پژوهش با یافته­های مطالعات مرتبط همسو بوده است، با این وجود اظهار نظر قطعی در این زمینه نیازمند پژوهش­های بیشتری در آینده می­باشد.

Background and Aim: Both the cognitive and functional processes in an individual can be influenced directly by the central nervous system. Considering the widespread use of narcotics, an exact knowledge of the different dimensions of addiction and its relationship with the brain executive functions can help find strategies for its treatment and promote effectiveness of current intervention programs and optimization of functional activities and, ultimately, promotion of well-being and psychological dimensions in these patients. The purpose of this study was to compare the brain executive functions in two groups of addicts ─ those who have and those have not resumed using narcotics.       Materials and Methods: The study population consisted of all the male-addicts consulting the addiction recovery/treatment centers in Tehran in 2013, who had used the narcotic methamphetamine (glass) in the past and had taken action to quit, as well as those who had, after quitting, resumed using narcotics. The sample in each group included 30 male-addicts who had given their consent. They were selected by the available sampling method. Diagnosis of addiction and classification of mental disorders in the subjects was based on a). the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th Edition, Text Revision (DSM-IV-TR), and b). assessment by specialists in the addiction recovery centers. The “Wisconsin Card" and "Stroop test" were used to collect data, and one-way analysis of variance test (ANOVA) was used for data analysis. Results: The results indicated that executive functions of the brain as regards design flexibility, response inhibition, and conceptualizing addiction, as well as its general executive functioning, were weaker in the groups who had resumed addiction.  Conclusion: Based on the findings it can be concluded that narcotics can weaken the brain executive functions in addicts and make them lose hope for any improvement. The findings support results of previous work reported in the literature; however, further research is needed in this area to make it possible to draw definitive conclusions.