شماره ركورد :
874985
عنوان مقاله :
فعاليت آنزيم‌هاي گوارشي و شاخص هاي رشد و تغذيه ماهي قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) تغذيه شده با جيره هاي غذايي حاوي نانوذره نيكل و سيليمارين
پديد آورندگان :
نازدار، نينا نويسنده دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه اروميه , , ايماني، احمد نويسنده دانشكده منابع طبيعي دانشگاه تهران Imani , A. , نوري، فرزانه نويسنده , , سروي مغانلو، كوروش نويسنده دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه اروميه ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 95
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
17
از صفحه :
51
تا صفحه :
67
كليدواژه :
آنزيم‌هاي گوارشي , سيليمارين , شاخص هاي رشد , نانوذره اكسيد نيكل
چكيده فارسي :
توسعه سريع و افزايش روز افزون استفاده از نانو ذرات موجب نگراني هايي در زمينه احتمال ورود اين مواد به محيط هاي آبي و بروز مسموميت در آبزيان شده است. هدف مطالعه حاضر ارزيابي تجويز خوراكي تركيب حفاظت كننده سيليمارين به منظور مقابله با اثرات سمي نانوذره اكسيد نيكل با تاكيد بر فاكتورهاي رشد و فعاليت آنزيم‌هاي گوارشي ماهي قزل آلاي رنگين كمان مي‌باشد. براي اين منظور تعداد 1200 قطعه ماهي (01/0±83/3 گرم) در هشت تيمار آزمايشي شامل تيمار شاهد و هفت تيمار ديگر بصورت تركيبي از مقادير مختلف نانوذره اكسيد نيكل (0، 100 و 500 ميلي‌گرم در هر كيلوگرم غذا) و سيليمارين (0 و 1 گرم در هر كيلوگرم غذا) در ماه-هاي اول و دوم آزمايش تقسيم گرديدند. هر تيمار در سه تكرار انجام شد و آزمايش به مدت 60 روز ادامه يافت. يافته‌ها نشان داد كه بيشترين ميزان فعاليت آنزيم آميلاز مربوط به تيمار 6 (00/1± 56/16)، ‌(فاقد نانوذره اكسيد نيكل و حاوي 1 گرم سيليمارين- 500 ميلي‌گرم نانوذره اكسيد نيكل و به همراه 1 گرم سيليمارين) بود كه با تيمار‌هاي 5 (فاقد نانوذره اكسيد نيكل و حاوي 1 گرم سيليمارين - حاوي 100 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و 1 گرم سيليمارين)، 7 (100 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و فاقد سيليمارين - 100 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و فاقد سيليمارين) و 8 (500 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و فاقد سيليمارين- 500 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و فاقد سيليمارين) اختلاف معني‌دار داشت (05/0P?). بيشترين فعاليت آنزيم آلكالين پروتياز مربوط به تيمار1 (05/0± 54/0)، (فاقد نانوذره اكسيد نيكل و سيليمارين- فاقد نانوذره اكسيد نيكل و سيليمارين) بود ‌كه با تيمارهاي 7 و 8 اختلاف معني‌دار داشت (05/0P?). بيشترين ميزان فعاليت آنزيم ليپاز مربوط به تيمار 4 (500 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و حاوي 1 گرم سيليمارين- فاقد نانوذره و حاوي 1 گرم سيليمارين) (04/0±03/1) بود كه با اكثر تيمار‌ها اختلاف معني‌دار داشت (05/0P?). حضور همزمان سيليمارين و نانوذره در جيره غذايي تيمارهاي 3 (حاوي 100 ميلي گرم نانوذره اكسيد نيكل و 1 گرم سيليمارين- فاقد نانوذره اكسيد نيكل و حاوي 1 گرم سيليمارين)، 4، 5 و 6 موجب افزايش فعاليت آنزيم هاي گوارشي در مقايسه با تيمارهاي 7 و 8 گرديد. همچنين در مطالعه حاضر وجود سيليمارين، نانوذره اكسيد نيكل و همچنين استفاده همزمان سيليمارين و نانوذره اكسيد نيكل اثري بر شاخص هاي رشد و ضريب تبديل غذايي تيمارهاي مختلف نداشت (05/0P > ). البته به نظر مي رسد در صورت افزايش مدت زمان رويارويي با نانوذره و سيليمارين، امكان تغيير شاخص هاي رشد و كارآيي تغذيه وجود دارد كه نيازمند بررسي بيشتري است.
چكيده لاتين :
There is growing concern regarding nano-sized material discharge into water bodies and their subsequent toxicity to aquatic lives owing to increasingly rapid development and industrial applications of nanoparticles. This study evaluates the oral prescription of silymarin and Nickel Oxide nanoparticles in rainbow trout with an emphasis on growth indices and digestive enzymes activity. To that end, 1200 fish (3.83±0.01g) were randomly allotted into 8 distinct treatments including control group without any supplemental dietary Nickel Oxide nanopartcles or silymarin and the remaining seven experimental groups comprised of different combinations of Nickel Oxide nanoparticles (0, 100 and 500 mg /kg feed) and silymarin (0 and 1 g /kg feed) in the first and second month of the trial. All treatments were carried out in trplicate and the experiment lasted for 60 days. Results showed that the highest amylase activity was recorded in treatment 6 (16.56±1.00) (0 mg Nickel nanoparticle along with 1 g silymaryn - 500 mg Nickel nanoparticle and 1 g silymarin) which significantly differed from treatments 5 (0 mg Nickel Oxide nanoparticles and 1 mg silymarin-100 mg Nickel Oxide nanoparticles with 1 mg silymarin), 7 and 8 (fed diets containing 100 and 500 mg Nickel Oxide nanoparticles, respectively) (P?0.05). The highest alkaline protease activity was observed in treatment 1 (0.54±0.05) (without any supplemental Nickel or silymarin), which was significantly different from those of treatments 7 and 8 (P?0.05). The highest lipase activity was reported for treatment 4 (1.03±0.04) (500 mg Nickel nanoparticle with 1 g silymaryn- 0 mg nanoparticle and 1 g silymarin) which was significantly different from other treatments (P?0.05). The results showed that simultaneous use of Nickel nanoparticle and silymarin in treatments 3, 4, 5 and 6 led to higher digestive enzymes activities in comparison to treatments 7 and 8. However, growth indices did not show any noticeable differences amongst studied treatments. It seems that in a long term exposure to Nickel Oxide nanoparticles and simoltanoues dietary silymarin inclusion, it would also be possible to observe differences in growth and nutritional indices, requiring furthure clarification.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
شيلات ايران
عنوان نشريه :
شيلات ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 95 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت