بررسي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي سويه‌هاي استافيلوكوكوس اپيدرميديس مقاوم به متي‌سيلين جداشده از نمونه‌هاي باليني در استان اصفهان

An Investigation of Antibiotic Resistance Pattern in the Strains of Methicillin-resistant Staphylococcus epidermidis Isolated From Clinical Samples in Isfahan Province, Iran

زمینه و هدف: استافیلوكوكوس اپیدرمیدیس یكی از عوامل مؤثر در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی محسوب می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیكی در ایزوله‌های استافیلوكوكوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی‌سیلین جداشده از نمونه‌های بالینی استان اصفهان انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 150 ایزوله  استافیلوكوكوس اپیدرمیدیس از بیماران بستری در بیمارستان‌ها و مراكز درمانی در شهر اصفهان جداسازی شد. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیكی به روش انتشار از دیسك بررسی گردید. حضور ژن كدكننده مقاومت آنتی‌بیوتیكی به متی‌سیلین (mec A) در ایزوله‌های مورد مطالعه با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری مجذور كای و دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، بیشترین ایزوله‌ها مربوط به عفونت‌های ادراری بود. بیشترین میزان مقاومت به ترتیب نسبت به پنی‌سیلین (9/98%)، اریترومایسین (4/89%)، سیپروفلوكساسین (7/77%)، كلیندامایسین (9/65%)، تتراسایكلین (2/63%) و متی‌سیلین (54%) گزارش شد. هیچ‌یك از سویه‌ها مقاومتی نسبت به ونكومایسین و لینزولید نشان ندادند. بررسی‌های مولكولی، نشان‌دهنده حضور 76 درصدی ژن mec A در ایزوله‌های مورد بررسی بود. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، آنتی‌بیوتیك‌های ونكومایسین و لینزولید می‌توانند از بهترین انتخاب‌ها جهت درمان عفونت‌های ناشی از استافیلوكوكوس اپیدرمیدیس باشند. همچنین مقاومت بالای استافیلوكوكوس اپیدرمیدیس می‌تواند هشدار جدی برای افزایش مقاومت‌های آنتی‌بیوتیكی چندگانه باشد. بررسی‌های مولكولی، نشان‌دهنده حساسیت بالای روش مولكولی در بررسی ایزوله‌های مقاوم به متی‌سیلین بوده است. .

Background and Objectives: Staphylococcus epidermidis is one of the effective factors causing nosocomial infections. This study was performed to investigate the antibiotic resistance pattern in the methicillin-resistant S. epidermidis strains isolated from clinical samples in Isfahan Province. Methods: In this descriptive cross-sectional study, 150 isolates of S. epidermidis were isolated from detected from the patients hospitalized in hospitals and treatment centers of Isfahan City. The antibiotic resistance pattern was evaluated by disk diffusion method. The presence of the gene encoding antibiotic resistance to methicillin (mec A) in the isolates were investigated using PCR method. Data were analyzed with Chi-square and Fisherʹs exact statistical tests. Results: In this study, most isolates were related to urinary tract infections. The highest resistance was reported to penicillin (98.9%), erythromycin (89.4%), ciprofloxacin (77.7%), clindamycin (65.9%), tetracycline (63.2%), and meticillin (54%). None of the strains showed resistance to vancomycin and linezolid. Molecular studies indicated the presence of mecA gene in 76% of the studied isolates. Conclusion: According to the results of this study, vancomycin and linezolid antibiotics can be the best choice of treatment for infections caused by S. epidermidis. Also, high resistance of S. epidermidis can be a serious warning for increased multiple antibiotic resistance. Molecular studies are indicative of high sensitivity of molecular methods in the investigation of methicillin-resistant isolates.