تعيين ارتباط فيلوژني ويبريو پاراهموليتيكوس هاي جدا شده از خليج‌فارس و ارزيابي حساسيت آنها به آنتي‌بيوتيك‌ها

Determination of Phylogenetic Relationship Among Vibrio Parahaemolyticus Isolates from Persian Gulf and the Evaluation of their Susceptibility to Antibiotics

زمینه و هدف: ویبریو پاراهمولیتیكوس باكتری نمك دوست گرم منفی است كه در محیط‌های آبی یافت می‌شود. این باكتری از عوامل حاد بیماری روده‌ای پس از مصرف غذاهای دریایی نپخته و یا خام محسوب می‌گردد. علایم  بیمار ویبریو پاراهمولیتیكوس اسهال آبكی، درد شكم، تهوع، استفراغ، تب، سردرد و اسهال همراه با خون می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر جداسازی و شناسایی ویبریو پاراهمولیتیكوس از خلیج‌فارس و تعیین ارتباط فیلوژنی آن‌ها می‌باشد. به علاوه حساسیت آنتی‌بیوتیكی جدایه‌ها برای رسیدن به اطلاعات جهت انتخاب داروی مناسب جهت درمان انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی به‌طور كل  89  نمونه آب، رسوبات، ماهی و میگو از مناطق مختلف خلیج‌فارس جمع‌آوری و مورد ارزیابی جهت جداسازی و شناسایی فنوتیپی و مولكولی ویبریو پاراهمولیتیكوس مورد استفاده قرار گرفتند. سپس جدایه‌های ویبریو پاراهمولیتیكوس‌های كاناگوا مثبت و منفی بر اساس تولید همولیزین شناسایی و ارتباط فیلوژنی آن‌ها با استفاده از  نرم‌افزار مگا6  تعیین گردید. هم‌چنین حساسیت جدایه های ویبریو پاراهمولیتیكوس های كاناگوا مثبت به آنتی‌بیوتیك‌ها با استفاده از روش انتشار دیسك و كمترین غلطت ممانعت كننده از رشد مؤثرترین آنتی‌بیوتیك با استفاده از روش رقت سریالی دوبل محاسبه شد.  یافته‌ها: در مجموع 9 جدایه ویبریو پاراهمولیتیكوس شناسایی گردیدند. از این جدایه ها 5 سویه ویبریو پاراهمولیتیكوس كاناگوا مثبت و 4 سویه كاناگوا منفی بودند. تمامی جدایه‌های ویبریوپاراهمولیتیكوس كاناگوا مثبت و كاناگوا منفی به ‌غیر از یك سویه NSP1  ارتباط قیلوژنی داشتند.  آزمون حساسیت جدایه‌های ویبریو پاراهمولیتیكوس بیماری‌زا(كاناگاوا مثبت) به آنتی‌بیوتیك‌ها نشان داد كه تمامی جدایه‌ها نسبت به وانكومایسین، اگزاسیلین وآمیكاسین مقاوم و به تریمیتوپریم سولفامتوكسازول حساسیت داشتند. كمترین غلظت ممانعت كننده از رشد مربوط به  تریمیتوپریم سولفامتوكسازول و بیشترین غلظت ممانعت كننده از رشد مربوط به آنتی‌بیوتیك نیتروفورانتین بوده است.  نتیجه‌گیری: ویبریو پاراهمولیتیكوس‌های بیماری‌زا و غیربیماری‌زا در خلیج‌فارس وجود دارند. از طرف دیگر این باكتری‌ها تقریباً با یكدیگر ارتباط فیلوژنی دارند كه می‌تواند تسهیل كننده انتقال افقی ژن‌ها در بین آن‌ها باشد. به علاوه آنتی‌بیوتیك تریمتو پریم سولفامتوكسازول می‌تواند به‌عنوان گزینه اول درمان عفونت‌های ناشی از ویبریو پاراهمولیتیكوس در این منطقه محسوب گردد.

Background & aim: Vibrio parahaemolyticus is a Gram negative halophilic bacterium found in aquatic environments. This bacterium has been introduced as a cause of acute gastroenteritis following the consumption of raw and uncooked seafood. Major symptoms of Vibrio parahaemolyticus illness is watery diarrhea, abdominal cramps, Nausea, Vomiting, Fever, Headache and Bloody diarrhea. The purpose of this study was isolation and identification of Vibrio parahaemolyticus from Persian Gulf and the determination of their phylogenetic relationship. In addition, antibiotic susceptibility of the isolates was evaluated in order to achieve maximum information concerning a drug of choice. Methods: In this study, 89 samples of water, sediments, fish and shrimp were collected from different regions of the Persian Gulf. All samples were asssessed for phenotypic and molecular isolation and identification of Vibrio parahaemolyticus. Then the positive and negative  strains of conagua vibrio parahaemolyticus were determined based on hemolysin production. the identification and phylogenetic relationship  were  analyzed using the mega-6 software. Finally susceptibility of Kanagawa positive Vibrio parahaemolyticus to antibiotics was evaluated by disk diffusion method and minimal inhibitory concentrations of effective antibiotics were assessed using double serial dilution method. Results: A total of nine Vibrio parahaemolyticus were isolated and identified. Of all isolates five strains were Kanagawa positive and four were Kanagawa negative. All isolates exhibited phylogenetic relationship to each other except one strain (NSP1). The results obtained from antibiotic susceptibility of Kanagawa positive  Vibrio parahaemolyticus isolates illustrated that most of the isolates were resistance to Vancomycin, Oxacillin, and Amikacin and susceptible to Trimetoprim Sulfometaxazole respectively. In addition, the lowest Minimal inhibitory Concentration (MIC) value was found for Sulfometaxazole  and highest MIC value was found for Nitofuran. Conclusion: The present study illustrated that both pathogenic and nonpathogenic Vibrio parahaemolyticus existed in the persian Gulf. On the other hand these bacteria that could facilitate phylogenetic relationship with each other because of  horizontal gene transfer among them.Trimetoprim Sulfometaxazole could be considered a durg of choice for treatment of the patient suffering from Vibrio parahaemolyticus infections.