روابط مطلوب آدمي در آموزه هاي تربيتي معصومان(عليهم السلام)

نقش مناسبات انساني در نظام تربيتي اسلام بسيار برجسته است. هدف اين پژوهش بررسي آموزه­هاي تربيتي معصومان(ع) در زمينه روابط مطلوب و سعادتمندانه آدمي است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي بوده و براي گردآوري داده­هاي پژوهش، متون حديثي مرتبط با موضوع پژوهش، با استفاده از فرم­هاي فيش­برداري از منابع گردآوري و با شيوه كيفي مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه دامنه روابط مطلوب آدمي در آموزه­هاي معصومان(ع) شامل ارتباط انسان با خدا، خويشتن، انسان­هاي ديگر، و جهان هستي مي­باشد.