دستكاري عزت نفس و تغييرپذيري عملكرد قلبي عروقي

هدف از اجراي تحقيق حاضر بررسي آزمايشي تاثير دستكاري مثبت و منفي عزت نفس بر تغييرپذيري عملكرد قلبي عروقي بود. پژوهش حاضر يك تحقيق آزمايشي بود كه در آن از طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان كردستان در سال تحصيلي 93-92 بودند. تعداد نمونه شامل 90 نفر (45 مرد و 45 زن) بود كه به روش تصادفي منظم انتخاب شدند. مطابق الگوي برگرفته شده از مطالعات پيشين دست كاري عزت نفس به صورت انفرادي در سه گروه آزمايش دست كاري مثبت و دست كاري منفي و گروه كنترل اجرا شد. از مقياس روزنبرگ براي سنجش عزت نفس و براي تحزيه و تحليل داده ها از تحليل كوواريانس چند متغيري (MANCOVA) استفاده شد. يافته هاي اجراي پژوهش آزمايشي بر روي دستكاري عزت نفس نشان داد كه تفاوت ميان گروه هاي آزمايش (دستكاري مثبت و منفي) و كنترل معنادار 01/0> P بود. ميان گروه هاي مردان و زنان تفاوت معناداري مشاهده نشد. اين مطالعه نشان داد دستكاري مثبت يا افزايش عزت نفس باعث افزايش عملكرد قلبي عروقي و برعكس، دستكاري منفي يا كاهش عزت نفس باعث كاهش معنادار عملكرد قلبي عروقي مي شود. در تحليل نتايج معلوم شد ارزيابي مثبت از خود، مي تواند نقش حفاظتي معنا داري در كاهش پاسخ هاي تهديد و افزايش عملكرد قلبي عروقي و سلامت جسمي داشته باشد. در نهايت مشخص شد ارتباط ميان عزت نفس و عملكرد قلبي عروقي يك ارتباط پيچيده و چندگانه است.