نقش ظرفيت خودمهارگري و خودنظم بخشي در تبيين شادزيستي دانشجويان

اين مطالعه با هدف تعيين رابطه ظرفيت خودمهارگري، و خودنظم بخشي با شادزيستي انجام شد. جامعه مورد مطالعه را تمامي دانشجويان دانشگاه گيلان در سال تحصيلي 91-1390 تشكيل مي دادند كه از ميان آن ها نمونه اي به حجم 187 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي خودمهارگري، راهبردهاي خودنظم بخشي عاطفي و شادزيستي آكسفورد استفاده شد. نتايج نشان داد بين نمره كل شادزيستي و خرده مقياس هاي تجربه مثبت و احساس مثبت آن با ظرفيت خودمهارگري و راهبردهاي خودنظم بخشي (شامل شناختي، رفتاري، تمركز بر تغيير عاطفه و افزايش عاطفه مثبت) رابطه مثبت معنا دار وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد متغيرهاي ظرفيت خودمهارگري و راهبرد افزايش عواطف مثبت قادر هستند 17% از واريانس كل شادزيستي دانشجويان را تبيين كنند. همچنين نتايج آزمون تي نشان داد بين نمره كل شادزيستي و خرده مقياس هاي آن در دانشجويان مجرد و متاهل تفاوت معنادار وجود دارد.بر اساس يافته هاي اين پژوهش به كارگيري ظرفيت خودمهارگري و خود نظم بخشي مي تواند موجب شادزيستي شود.