بررسي اثر توسعه مالي استاني بر توزيع درآمد استاني در ايران

The Effect of Financial Development on Income Distribution in Iranian Provinces

اهمیت توزیع درآمد در جامعه به حدی است كه تقریباً تمامی اقتصاددانان، یكی از اهداف و وظایف عمده دولت را توزیع درآمد ذكر می كنند و از آنجایی كه محدودیت های اعتباری، یكی از عوامل اساسی ایجادكننده نابرابری در جامعه است، لذا توسعه واسطه ها و بازارهای مالی هر كشور از طریق تأثیرات عمیقی كه بر دسترسی افراد كم  درآمد و فقیر به اعتبارات و خدمات مالی دارد، می تواند تأثیرات معناداری بر توزیع مجدد درآمد در آن كشور داشته باشد. لذا با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه، به بررسی رابطه میان توسعه مالی و نابرابری در استان های ایران می پردازد. بدین منظور با به كارگیری روش رگرسیون داده‌های تابلویی و اثرات ثابت و با استفاده از نظریه گالر و زیرا، رابطه میان توسعه مالی و توزیع درآمد در استان های كشور طی دوره زمانی 1379 تا 1390 مورد آزمون و بررسی قرار می گیرد.      نتایج به دست آمده حاكی از آن است كه گسترش هرچه بیشتر واسطه های مالی (توسعه مالی) تأثیر منفی و معناداری بر ضریب جینی استان های كشور داشته و موجب كاهش نابرابری درآمدی در این استان ها شده است.

Distribution of income in society is so important that almost all economists consider it as one of the main aims and missions of the government. As credit constraints cause inequality in society, thus the development of financial intermediaries and financial markets in national level, which affects access of the low-income and poor individuals to credit and financial services, can influence significantly income redistribution in the country. This study aims to examine the relationship between financial development and inequality among the Iranian provinces. By using fixed effects panel data model, and applying Galor-Zeira theory, the relationship between financial development and income distribution is tested in Iran during 2000-2011. The results show that increasing proliferation of financial intermediaries has negative impact on Gini coefficient and results in more equitable income distribution across the provinces.