سنگ شناسي ، زمين شيمي و منشا سنگهاي آتشفشاني منطقه شمال غرب گناباد

محدوده مورد بررسي، در شرق ايران، شمال بلوك لوت و شمال غرب گناباد واقع شده است. اين محدوده شامل برون زدهايي از سنگهاي آتشفشاني ائوسن با تركيب آندزيت تا ريوليتي است كه واحد هاي نيمه عميق و عميق گرانيتي تا ديوريتي در آنها نفوذ كرده است. در اين بررسي پتروژنز واحدهاي آتشفشاني كه بيشترين گسترش را دارند، مورد بررسي قرار گرفت. واحدهاي پيروكلاستيك و گدازه با دامنه، ريوليت، ريوداسيت، داسيت، آندزيت، تراكيت و تراكي آندزيت در منطقه شناسايي شدند. بافت غالب اين واحدها پورفيري، هيالوپورفيري و ميكروليتي و شامل كانيهاي پلاژيوكلاز، آلكالي فلدسپار نوع سانيدين، هورنبلند، بيوتيت و كوارتز هستند. بررسيهاي ژئوشيميايي حاصل از اين پژوهش، نشان مي دهد كه اين سنگها، ماهيت كالك آلكالن پتاسيم بالا دارد و در محدوده متاآلومينوس و پرآلومينوس قرار مي گيرند. سنگهاي آتشفشاني غني شدگي LREE/HREE (LaN/YbN طيفي از 3/53 تا 15/47) و آنومالي منفي Eu. (با متوسط 0/54 =Eu*/EuN) نشان مي دهند. پايين بودن نسبت Al2O3/CaO+Na2O+K2O و شواهد ژئوشيمي عناصر نادر خاكي و كمياب، نشان مي دهد كه منشا ماگماي اوليه از پوسته بوده كه در طي فرورانش شكل گرفته است. بر اساس نسبت ايزوتوپ اوليه 87Sr/86Sr، ماگماي شكل دهنده واحد هاي آندزيتي و ريوليتي از ذوب بخشي پوسته زيرين نشات گرفته است.